Бачыць апошнія дні існавання гістарычнай спадчыны, гэта як глядзець на чалавека перад скананнем і ведаць, што хутка здарыцца непазбежнае. Такое адчуванне з’яўляецца калі патрапляеш у Радзівілімонты.
Ад нараджэння звяры, што ў чашчобах блукаюць, - ведаюць ямы свае; Птушкі, паветра свідруючы, - гнезды свае не губляюць; Рыбы ў морах бурлівых - чуюць свой вір без памылкі; Пчолы і іншая жыўнасць - вуллі бароняць заўжды. Гэтак і людзі: дзе нарадзіла іх маці, на шчасце ўскарміўшы, - ласку да месца таго берагуць заўсягды. Ф.Скарына
Comments 12
Reply
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
Птушкі, паветра свідруючы, - гнезды свае не губляюць;
Рыбы ў морах бурлівых - чуюць свой вір без памылкі;
Пчолы і іншая жыўнасць - вуллі бароняць заўжды.
Гэтак і людзі: дзе нарадзіла іх маці, на шчасце ўскарміўшы,
- ласку да месца таго берагуць заўсягды.
Ф.Скарына
Reply
Reply
Leave a comment