ЗАДЗВЕЯ (Брэсцкая вобласць)
Мястэчка Задзвея Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці ў нашай вандроўке стала цікава дзякуючы не рэшткам палаца ці маёнтка, а рэшткам лядоўні. Якую вы б ніколі не назвалі лядоўняй калі паглядзець на фатаздымак.
Мястэчка вядома з 1473 года. За свой век гэтымі мясцінамі валодал і Гаштальды, і Радзівілы, і Есманы. У ХVIII ст. маёнтак пачаў належыць Межаеўскім, былому ўдзельніку, напаліонаўскай кампаніі, кавалеру адрэноў "Віртуці Мілітары" і "Ганаровай Легіі". Менавіта ён і пабудавалі тут аднапавярховую сядзібу, простакутную на вялікім цокале. Пазней яшчэ пры сваім жыцці ён дабудаваў сядзібу і надаў ёй выгляд які захаваўся на старых фатаздымках.
фота з сайта http://baranovichi-by.livejournal.com
Яго выява на кані і ўзганароды, захоўваліся ў сядзібе нашчадкамі да ІІ сусветнай вайны. Нажаль сядзіба была пабудавана драўляная, што і сыграла галоўны фактар у тым, што яна не дайшла да нашых дзён. Згарэла ў вайне.
фота з сайта http://baranovichi-by.livejournal.com
А вось гаспадарчыя пабудовы дайшлі да нашых дзён.
Лядоўня, якая была сховішчам усіх прыпасаў, была пабудавана надзейна.
Мела таўшчэзныя сцены каля 65 см і некалькі метраў у глыб.
Зімой, сюды калолі лёд з мясцовай рэчкі Дзвейкі.
Прадукты перакладваліся лёдам, які дзякуючы сценам не таяў нават летам, і захоўваў тут пастаянна тэмпературу каля 4 градусаў.
Вось такая цікавая цагляная лядоўня ў неагатычным стылі была пабудавана побач з драўлянай сядзібай ў стылі класіцызм.
Праз дарогу ад лядоўні захаваўся ад былых гаспадароў - флігель-кухня. Які ў наш час выкарыстоўваўся як стайня.
Вось такая прыгожая, як не фатаграфуй з усіх бакоў лядоўня Межаеўскіх у Задзвеі.
У 1872 годзе спадчына Межаеўскіх пераходзіць да сына Мацея - Леона. Нажаль ён не меў прамых нашчадкаў і ў 1891 уладанні пераходзяць да пляменніцы Марыі, апошняй прадстаўніцы роду, якая выйшла замуж за Ігнація Чачота. Кажуць, што некаторы час тут жыў вядомы паэт-фалькларыст Ян Чачот. Апошнім уладаром маёнтку быў Леон Рэгульскі, якому яно дасталося таксама праз пасаг.
Мястэчка вядома з 1473 года. За свой век гэтымі мясцінамі валодал і Гаштальды, і Радзівілы, і Есманы. У ХVIII ст. маёнтак пачаў належыць Межаеўскім, былому ўдзельніку, напаліонаўскай кампаніі, кавалеру адрэноў "Віртуці Мілітары" і "Ганаровай Легіі". Менавіта ён і пабудавалі тут аднапавярховую сядзібу, простакутную на вялікім цокале. Пазней яшчэ пры сваім жыцці ён дабудаваў сядзібу і надаў ёй выгляд які захаваўся на старых фатаздымках.
фота з сайта http://baranovichi-by.livejournal.com
Яго выява на кані і ўзганароды, захоўваліся ў сядзібе нашчадкамі да ІІ сусветнай вайны. Нажаль сядзіба была пабудавана драўляная, што і сыграла галоўны фактар у тым, што яна не дайшла да нашых дзён. Згарэла ў вайне.
фота з сайта http://baranovichi-by.livejournal.com
А вось гаспадарчыя пабудовы дайшлі да нашых дзён.
Лядоўня, якая была сховішчам усіх прыпасаў, была пабудавана надзейна.
Мела таўшчэзныя сцены каля 65 см і некалькі метраў у глыб.
Зімой, сюды калолі лёд з мясцовай рэчкі Дзвейкі.
Прадукты перакладваліся лёдам, які дзякуючы сценам не таяў нават летам, і захоўваў тут пастаянна тэмпературу каля 4 градусаў.
Вось такая цікавая цагляная лядоўня ў неагатычным стылі была пабудавана побач з драўлянай сядзібай ў стылі класіцызм.
Праз дарогу ад лядоўні захаваўся ад былых гаспадароў - флігель-кухня. Які ў наш час выкарыстоўваўся як стайня.
Вось такая прыгожая, як не фатаграфуй з усіх бакоў лядоўня Межаеўскіх у Задзвеі.
У 1872 годзе спадчына Межаеўскіх пераходзіць да сына Мацея - Леона. Нажаль ён не меў прамых нашчадкаў і ў 1891 уладанні пераходзяць да пляменніцы Марыі, апошняй прадстаўніцы роду, якая выйшла замуж за Ігнація Чачота. Кажуць, што некаторы час тут жыў вядомы паэт-фалькларыст Ян Чачот. Апошнім уладаром маёнтку быў Леон Рэгульскі, якому яно дасталося таксама праз пасаг.