tortus copenhagen
аднойчы захавала на сцяну здымкі чыёйсьці майстэрні: стэлажы з керамікай, сад, святло, вялікія вокны. глядзела ў сумы, суцяшалася ды й усё; была ўпэўнена, што інтэр'ерна-пастановачнае.
ан-не. нядаўна раптам знайшоўся майстар і яго творы.
і апынуліся яны - і ён, што ўжо там - адным з самага прыгожага, што я калі-небудзь бачыла; тым, што міжволі прымушае подыху спыняцца, вантробам казытацца, а вачам рыдаць.
дасканаласць формы і эстэтычнасць падачы - з імі ўсё ясна.
але відэа працэсу, гэтыя рукі, гэтая пластычная, мяккая маса, што растае, цяплее, працівіцца, а потым здаецца пад гэтымі ўпэўненымі пальцамі - oh Jesus, гэта ўжо на мяжы чалавечага і боскага, даруйце.
la petit mort як яна ёсць.
ан-не. нядаўна раптам знайшоўся майстар і яго творы.
і апынуліся яны - і ён, што ўжо там - адным з самага прыгожага, што я калі-небудзь бачыла; тым, што міжволі прымушае подыху спыняцца, вантробам казытацца, а вачам рыдаць.
Click to viewдасканаласць формы і эстэтычнасць падачы - з імі ўсё ясна.
але відэа працэсу, гэтыя рукі, гэтая пластычная, мяккая маса, што растае, цяплее, працівіцца, а потым здаецца пад гэтымі ўпэўненымі пальцамі - oh Jesus, гэта ўжо на мяжы чалавечага і боскага, даруйце.
la petit mort як яна ёсць.