THAI Translation Myojo November 2009
Hey! Say! MAP Meet All Partners : Inoo Kei x Morimoto Ryutaro
All pics credit :
jesychan
วันนี้ อิโน่และโมริโมโตะจะพูดคุยกันกลางท้องฟ้า! รู้สึกดีที่บินไปในท้องฟ้าไปพร้อมๆ กับบอกเล่าเรื่องราวของ "ท้องฟ้า" ไปด้วย แล้วเปลี่ยนเป็นพูดคุยเรื่อง "ว่าง" !
อิโน่ เคย์ และโมริโมโตะ ริวทาโร่... ชื่อของแต่ละคน เป็นตัวอักษร "โนะ" (field) กับ "โมริ" (forest) ที่ทำให้นึกถึงธรรมชาติ เมื่อรวมชื่อกันก็จะกลายเป็น "ธรรมชาติ"! ชื่อของทั้ง 2 คน เป็นตัวอักษร 1 ตัว คือ "ต้นไม้"
ในชีวิตนี้ท้องฟ้าที่สวยที่สุดของอิโน่คือ
Inoo : ที่ริวทาโร่ชอบที่สุดคือท้องฟ้าแบบไหนเหรอ
Morimoto : อื้-ม แบบที่ไม่มีฝนกำลังตกอยู่ดีกว่า
Inoo : ชั้นก็เกลียดฝน! ก็จู่ๆ ร่มก็หายไป อย่างตอนอยู่ม.ปลายก็วางร่มทิ้งไว้ที่โรงเรียน อยู่ในรถไฟก็วางร่มทิ้งไว้อีก สุดยอดจริงๆ (ประมาณว่าขี้ลืมสุดยอด) ... เป็นแบบนั้นจนในที่สุดก็กลายเป็นว่าไม่พกร่ม (หัวเราะ) ตอนที่ฝนกำลังตก ก็จะวิ่งด้วยความรู้สึกว่าไม่อยากโดนฝน!
Morimoto : ผมก็ลืมบ่อยเหมือนกัน วางร่มไว้ที่ไหนก็ไม่รู้...
Inoo : พอเป็นแบบนี้ คงต้องเอาร่มแขวนคอไว้เท่านั้นล่ะมั้ง? แต่ออกจะเชยๆ นะ
Morimoto : ถ้าเป็นอย่างงั้น เอาร่มแบบพับได้ใส่ไว้ในกระเป๋าดีมั้ย?
Inoo : ริวทาโร่ เจ๋ง~ (หัวเราะ)
Morimoto : Ma~วันที่ฝนตกน่ะ เล่นเกมอยู่กับบ้านเนี่ยดีที่สุดเลยเนอะ
Inoo : พูดถึงเกม เมื่อก่อนตอนที่ค้างคืนที่โรงแรมเพราะแสดง "Dream Boys" ที่โอซาก้า ห้องของชั้นมีเกมเพลเยอร์ ริวทาโร่ก็ก็เลยอยู่เล่นจนดึก เล่นต่อเนื่องไม่หยุดเลยนะ "พรุ่งนี้เช้าก็เล่นกันอีกนะ!" ริวทาโร่พูดแบบแล้วก็กลับห้องตัวเองไป แล้วเช้าวันต่อมาก็เคาะประตูปึงๆ พอดูนาฬิกามันเพิ่งจะ 6 โมงครึ่งเอง (หัวเราะ)
Morimoto : Kyahahahahatsu *เสียงหัวเราะ* จำได้แม่นเลย!
Inoo : พอเปิดประตู (ริวทาโร่) ก็พูดด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้าว่า "เล่นเกมเหอะ" (หน้าตา) ไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!
Morimoto : ก็ผมอยากเล่นสุดๆ เลยนี่นา
Inoo : เล่นเกมก็ดีอยู่หรอกนะ แต่อออกไปข้างนอกบ้างก็ดีกว่าใช่มั้ย? ผมน่ะ ฤดูร้อนที่ผ่านมาปีนี้ก็เริ่มดำน้ำแบบสคูบ้า ท้องฟ้าสีฟ้าที่มองจากทะเลน่ะ สวยอย่างมหัศจรรย์เลย (มองจากทะเล - มองท้องฟ้าตอนอยู่ในทะเล)
Morimoto : ผมก็เคยมองตอนอยู่ในสระว่ายน้ำนะ แต่คิดว่ามองแบบปกติสวยกว่านะ
Inoo : นั่นเพราะว่ามองจากสระว่ายน้ำไง! ถ้ามองจากทะเลล่ะก็ แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเลย
Morimoto : สคูบ้าเหรอ ดีจังน้า ผมก็อยากลองดำน้ำดูบ้างน้า~
Inoo : น่าสนุกสุดยอดเลย? งั้นฤดูร้อนปีหน้าไปด้วยกันเหอะ!
Morimoto : อื้ม ไปไป
Inoo : นอกจากนั้น ก็ไปทัศนศึกษาของโรงเรียน (ตอนม.ปลาย) ท้องฟ้าที่เห็นตอนโฮมสเตย์อยู่ที่ชนบทของออสเตรเลีย จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นท้องฟ้าที่สวยที่สุดนะ
Morimoto : เป็นท้องฟ้าสีฟ้าสดที่ไม่มีเมฆเลย?
Inoo : อื้ม พอมองดูท้องฟ้าที่คล้ายภาพวาดแบบนั้นแล้ว จิตใจก็ล่องลอยสูงขึ้น!
Morimoto : เอ๊ะ ล่องลอยสูงขึ้น?
Inoo : อ่ะ พูดผิด ชำระล้างจิตใจ! (หัวเราะ) นอกจากนั้น ตอนนั้นยังมองเห็นสายรุ้งด้วยนะ รูปถ่ายรุ้งก็ใส่ไว้ในคอมพิวเตอร์แล้ว แม้แต่ตอนนี้พอมองแล้วก็รู้สึกประทับใจ
Morimoto : ระยะนี้เวลาผมนั่งรถไฟ พอมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นรุ้งด้วยล่ะ! แต่ว่าพอตั้งใจหยิบมือถือออกมาจะถ่ายรูป ก็แบตเตอรี่หมด (หัวเราะ)
Inoo : นั่นเลวร้ายสุดๆ เลยนิ
Morimoto : ผมเคยเห็นรุ้งแล้ว ก็เลยอยากลองเห็นดาวตกดูสักวันนึงนะ แล้วอิโนะจังเคยเห็นดาวตกมั้ย
Inoo : จะพูดไป ในชีวิตนี้ก็ยังไม่เคยเห็นดาวตกเลยสักครั้ง ถ้าได้เห็นก็คงจะอธิษฐานขอให้ตัวเองมีความสุข...
Morimoto : คำอธิษฐานของผมก็คือ "ขอให้โรคภัยหายไปจากโลกนี้ทั้งหมด"
Inoo : สเกลต่างกันลิบ! (หัวเราะ)
ริวทาโร่ตั้งเป้าหมายไว้ว่า big manไม่นั่งรถไฟฟ้า
Inoo : "ท้องฟ้า" ก็มีความหมายว่า ว่าง เหมือนกันเนะ รถไฟที่ว่างๆ น่ะมีจำกัดนะ! รถไฟแน่นๆ น่ะเกลียดสุดๆ เลย!
Morimoto : นักศึกษามหาวิทยาลัย ก็มีชั่วโมงเรียนตั้งแต่เช้าเหมือนนักเรียนม.ต้นเหมือนกันเหรอ?
Inoo : ยังเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง เพราะงั้นก็เลยมีเรียนคาบที่ 1 (คาบแรก) เยอะน่ะ
Morimoto : เห~
Inoo : เพราะงั้นก็เลยออกจากบ้านก่อนเวลานิดหน่อย เสียเวลาเดินทางมากขึ้นแต่ก็ได้ขึ้นรถไฟคะคุเท (ธรรมดา จอดทุกป้าย) ที่ว่างๆ
Morimoto : วันที่ผมจะได้เจอรถไฟที่คนแน่นเอี้ยดจะมาถึงเมื่อไหร่กันนะ~ ไม่เอาอ่ะ
*หมายเหตุ - ไม่อยากเจอรถไฟแน่นๆ*
Inoo : ริวทาโร่ ถ้าถึงตอนนั้นได้เป็นระดับบิ๊กก็ไม่ต้องขึ้นรถไฟก็ได้! ให้ Jiiya (คุณลุงแก่ที่เป็นพ่อบ้านในเรื่องคาเมนไรเดอร์) มารับด้วยรถลีมูซีนถึงที่โรงเรียน อะไรแบบนี้ (หัวเราะ)
Morimoto : เข้าใจแล้ว ผมจะพยายามเพื่อจะได้เป็นคนระดับบิ๊ก! (หัวเราะ)
เรื่องที่นึกขึ้นมาได้ว่าอยากพูดกับคนในรูป
จาก Inoo ถึง Morimoto :
ตอน นั้น (ในรูป) ยังอายุแค่ 10ปี!? ตอนนี้ยังเป็นเด็กอยู่ แต่ว่าตอนนั้นยิ่เป็นเด็กเข้าไปใหญ่ ตอนนี้(ริวทาโร่)ก็กำลังเติบโตขึ้นนะ ตอนนั้นความประทับใจที่มีต่อริวทาโร่คือ...ไม่มีเป็นพิเศษนะ (หัวเราะ) ผมน่ะไม่ถนัดเรื่องพูดคุยเล่นกับคนที่อายุน้อยกว่า ก็เลยไม่ค่อยได้คอมมิวนิเคทกันเท่าไหร่
จาก Morimoto ถึง Inoo :
อิ โนะจังน่ารัก<3 เมื่อก่อนตอนที่ค้างคืนที่โรงแรมด้วยกัน เพราะแสดง "Dream Boys" ที่โอซาก้า อิโนะจังทำยากิโซบะกึ่งสำเร็จรูปให้ผมกินด้วยล่ะ จนถึงตอนนี้พอกินยากิโซบะก็จะนึกถึงเรื่องตอนนั้นออกมาได้เนะ~
2 รูปทางซ้ายมือ เป็นรูปที่ Inoo และ Morimoto ถ่ายด้วยมือถือ และคอมเม้นท์ด้วยตัวเอง ตอบให้ถูกว่ารูปไหนเป็นของใคร
A) ตอนไปเที่ยวกับเพื่อนผ่านหน้าร้านอันมิตสึโดยบังเอิญ ก็เลยลองเข้าไป ผมเพิ่งเคยกินอันมิตสึแบบนี้เป็นครั้งแรก อร่อยมากๆ เลย! ครั้งนี้ก็ตั้งใจว่าจะลองไปร้านอันมิตสึร้านอื่นดู
B) กระปุกออมสินเก็บสะสมเหรียญ 500 เยนของคุณย่า (ยาย) ที่บ้าน นี่เป็นงานอดิเรกของคุณย่า พอลองนับดูแล้ว ก็มีตั้ง 400 เหรียญแน่ะ! รวมแล้ว 2แสนเยน! ก็เลยบอกไปว่า "ขอนะ" แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมาอย่างง่ายดาย (น้ำตา)
*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*