Шалкевіч - Балада пра Катманду і Мандалай. Калядка.

[atrofia]

А як нарадзіўся ў стайні Хрыстос,
То было на свеце і радасці, і слёз,
Толькі мы пра гэта ня ведалі, ня зналі,;
Бо у нас газеты нічога не пісалі.
Сіяністы і масоны
Паехалі Опелем-асконай,
Ну а мы з канюшні выкідвалі гной, -;
То да Батлеема пайшлі пехатой.

Доўга мы ішлі. Дз пілі, дзе гулялі,
Дзе чатыры дні на папасе стаялі,
А калі прайшлі мсаладыя гады,
Высветлілася: мы прыйшлі не туды.
Нейкія нехрышчаныя морды,
Нейкія пархатыя грыбы...
Божа,  на якую ліхую бяду
Трапілі мы ў горад такі - у Катманду?

Горшае дальбог не прыдумаеш трасцы,
Чым усё жыццё катмандзінцамі звацца,
А на запытанне: "Жывеце вы дзе?"
Сціпла гаварыць: "Тутака ў Катмандзе".
І разважыўшы ўсе варыянты,
Пралічыўшы мінусы і плюсы
Мы на поўдзень рушылі за небакрай,
І прышлі у горад другі - у Мандалай.

Мы цяпер не беларусЫ, не кітайцы,
Мы не абы-хто, мы хлапцы-мандалайцы.
Паслухайце, але памятайце, што набыць дыск нашмат лепш