"Зоран-райзен"
Мне заўсёды падабалася непасрэднасьць балканскіх народаў. Адбіваецца гэта асабліва ў назовах розных фірмаў. Ну напрыклад. Нам, у Беларусі, трэба выдумляць ці вынаходзіць нейкія адмысловыя паняткі, каб падкрэсьліць выключнасьць той ці іншай фірмы, таму маем "імпэрыі, каралеўства, царства мэблі, сну, падлогі ды г.д.", шматлікія "эліт-салёны" ды прыстаўкі экстра-, віп-, ды іншыя супэр-з-пуперамі.
На ўсім абшары Балканскае паўвыспы сітуацыя вельмі простая. Фірму намянуюць, звычайна, прозьвішчам ці імём, ці скарачэньне ад прозьвішча ды ймя ўладальніка. Таму маем, замест, "эліт салён" - "салён Івана" ці "мэбля Шарыч" ды так далей. Таму, нават, аўтобусныя фірмы мянуюць вось так:
Зоран - уладальнік, а "райзер", каб падкрэсьліць, што ён ведае нямецкую мову. Здымак быў зробленым у Ліда-ды-Езола, што ля Венэцыі. Бачыце, у гэтым выпадку, народ ці спажывец ведае, чыб галаву пахваліць ці даслаць лаянкі. Можа й нас так варта было б?
На ўсім абшары Балканскае паўвыспы сітуацыя вельмі простая. Фірму намянуюць, звычайна, прозьвішчам ці імём, ці скарачэньне ад прозьвішча ды ймя ўладальніка. Таму маем, замест, "эліт салён" - "салён Івана" ці "мэбля Шарыч" ды так далей. Таму, нават, аўтобусныя фірмы мянуюць вось так:
Зоран - уладальнік, а "райзер", каб падкрэсьліць, што ён ведае нямецкую мову. Здымак быў зробленым у Ліда-ды-Езола, што ля Венэцыі. Бачыце, у гэтым выпадку, народ ці спажывец ведае, чыб галаву пахваліць ці даслаць лаянкі. Можа й нас так варта было б?