Гатэль "Маэстocа - Maestoso".
Пра Ліпіцу ў Славеніі я ўжо крыху распавёў ва ўчорашнім псто. Што казаць - годна.
Дык вось зараз крыху практычна пра тое, як там апынуцца ды дзе мешкаваць.
Prikaz veće karte
Адменьнік другі, каб не ехаць у Італію, каго палохае там рух. Мяне ён палохаў першыя два разы, асабліва кружня вакол Трыесту - італьлянцы ў сваёй хаце, таму сраць яны хацелі на замежцаў з незразумелымі шыльдамі.
Prikaz veće karte
Я ехаў паводле другога адменьніку бо ўсё-роўна меў віньету Славеніі на дзесяць дзён. Мне здаецца я калісьці тут пісаў, што ёсьць віньетай. Гэта - налепка на ветравік, якая сьвядочыць, што вы сплацілі карыстаньне славенскімі аўташляхамі. На 10 дзён яна каштуе 15 эўра.
Я абраў мешкаваньне ў Ліпіце. Гэта лепей, як цягацца з суседняй Сэжаны, ці Базовіцы (ужо ў Італіі). Да-рэчы, гатэль у самой Ліпіцы каштуе 80 эўра на двох са сьняданкам, што на 10 эўра даражэй, як у Сэжане (6 км. ад Ліпіцы) ды на 30 эўра таньнейша, як у Італіі, да якой усяготкі 5 км. Зразумела, можна знайсьці мешкаваньне й у Трыесьце, але выбірацца з таго месца давядзецца з гадзіну, бо рух ёсьць зусім шалёным.
Крыху гатэлю "Маэстоса". Як фахавец, кажу адразу - гатэль цалкам адпавядае сваёй катэгорыі 3 зоркі. Моцная эўрапейская тройка не дзеля адпачынку, але дзеля актыўнай вандроўкі: побач італьлянскі Трыест, славенская Істра ды й да Харвацкай Істры ехаць толькі 90 км. Маем, такім чынам, што паглядзець апроч стайняў ліпіцанаў.
Галоўны ўваход
Гатэль быў наменаваны імём першага каня-чэмпіёну, шкілет якога зьмешчыным ёсьць у музэі (не фатаграфаваў, навошта мне чыйсьці шкілет у блёгу).
Ходнік у пакоі - дзьверы выканалі ў цікава-зялёным стылі.
Ложак. Памятайце, галоўнае на адпачынку, няхай актыўным, ёсьць ложак.
Гатэльераў, якія ашчаджаюць на мадрацах (асабліва) ці на унутрашнім аздабленьні пакою да сну, я сур"ёзна не ўспрымаю (а гэта большасьць беларускіх гатэльераў).
Вельмі важная рэч - лазенкавы ды санітарны пакой. Клясычны адменьнік. Можа быць і кадуліна (ванна), але душ ці прастора для душаваньня ў кадуліне, мусяць быць абавязкова. Душ бярэш колькі разоў на дзень, асабліва калі пануе сьпёка, ды бяжыш далей. А вось каб узяць кадуліну, трэба пэўны час, які асабліва варты дзеля актыўнага падарожжа.
Позірк з другога паверха. Ужо адно натхняе: казіно месціцца зь іншага боку, таму будзе ціха. Тэрыторыя па-за шыбай адчыненая толькі да абслуговага пэрсаналу Ліпіцы.
І зрэшты - уваход у казіно з вадаграем. Зразумела, што вадаграй у старым гаршчку мае нейкі адмысловы сэнс. Але пытацца ня было часу.
Яшчэ вось што трэба ведаць. Ліпіца ёсьць шчыра падарожным месцам з кабылярняй, казіно ды гатэлям з вельмі смачнай, але даволі вартоўнай рэстарацыяй. Таму, калі хтосьці з вас дае перавагу пасядзець з півам ці віном у пакоі, давядзецца пра тыя напоі клапаціцца загадзя - Ліпіца ня мае аніводнай харчовай крамы. Бліжэйшыя такая крама ёсьць у суседнім месцы з назовам СэжАна (алкаголем гандлююць у Славеніі толькі да 21.00) ці ў Басовіццы (Італія). Рэстарацыя ў Ліпіце толькі адна ды працуе да 23.00. Натуральна, можна пайсьці ў казіно, якое робіць соднева, ды бухнуць там. Але давядзецца гуляцца, што таксама ня танна.
Дык вось зараз крыху практычна пра тое, як там апынуцца ды дзе мешкаваць.
Prikaz veće karte
Адменьнік другі, каб не ехаць у Італію, каго палохае там рух. Мяне ён палохаў першыя два разы, асабліва кружня вакол Трыесту - італьлянцы ў сваёй хаце, таму сраць яны хацелі на замежцаў з незразумелымі шыльдамі.
Prikaz veće karte
Я ехаў паводле другога адменьніку бо ўсё-роўна меў віньету Славеніі на дзесяць дзён. Мне здаецца я калісьці тут пісаў, што ёсьць віньетай. Гэта - налепка на ветравік, якая сьвядочыць, што вы сплацілі карыстаньне славенскімі аўташляхамі. На 10 дзён яна каштуе 15 эўра.
Я абраў мешкаваньне ў Ліпіце. Гэта лепей, як цягацца з суседняй Сэжаны, ці Базовіцы (ужо ў Італіі). Да-рэчы, гатэль у самой Ліпіцы каштуе 80 эўра на двох са сьняданкам, што на 10 эўра даражэй, як у Сэжане (6 км. ад Ліпіцы) ды на 30 эўра таньнейша, як у Італіі, да якой усяготкі 5 км. Зразумела, можна знайсьці мешкаваньне й у Трыесьце, але выбірацца з таго месца давядзецца з гадзіну, бо рух ёсьць зусім шалёным.
Крыху гатэлю "Маэстоса". Як фахавец, кажу адразу - гатэль цалкам адпавядае сваёй катэгорыі 3 зоркі. Моцная эўрапейская тройка не дзеля адпачынку, але дзеля актыўнай вандроўкі: побач італьлянскі Трыест, славенская Істра ды й да Харвацкай Істры ехаць толькі 90 км. Маем, такім чынам, што паглядзець апроч стайняў ліпіцанаў.
Галоўны ўваход
Гатэль быў наменаваны імём першага каня-чэмпіёну, шкілет якога зьмешчыным ёсьць у музэі (не фатаграфаваў, навошта мне чыйсьці шкілет у блёгу).
Ходнік у пакоі - дзьверы выканалі ў цікава-зялёным стылі.
Ложак. Памятайце, галоўнае на адпачынку, няхай актыўным, ёсьць ложак.
Гатэльераў, якія ашчаджаюць на мадрацах (асабліва) ці на унутрашнім аздабленьні пакою да сну, я сур"ёзна не ўспрымаю (а гэта большасьць беларускіх гатэльераў).
Вельмі важная рэч - лазенкавы ды санітарны пакой. Клясычны адменьнік. Можа быць і кадуліна (ванна), але душ ці прастора для душаваньня ў кадуліне, мусяць быць абавязкова. Душ бярэш колькі разоў на дзень, асабліва калі пануе сьпёка, ды бяжыш далей. А вось каб узяць кадуліну, трэба пэўны час, які асабліва варты дзеля актыўнага падарожжа.
Позірк з другога паверха. Ужо адно натхняе: казіно месціцца зь іншага боку, таму будзе ціха. Тэрыторыя па-за шыбай адчыненая толькі да абслуговага пэрсаналу Ліпіцы.
І зрэшты - уваход у казіно з вадаграем. Зразумела, што вадаграй у старым гаршчку мае нейкі адмысловы сэнс. Але пытацца ня было часу.
Яшчэ вось што трэба ведаць. Ліпіца ёсьць шчыра падарожным месцам з кабылярняй, казіно ды гатэлям з вельмі смачнай, але даволі вартоўнай рэстарацыяй. Таму, калі хтосьці з вас дае перавагу пасядзець з півам ці віном у пакоі, давядзецца пра тыя напоі клапаціцца загадзя - Ліпіца ня мае аніводнай харчовай крамы. Бліжэйшыя такая крама ёсьць у суседнім месцы з назовам СэжАна (алкаголем гандлююць у Славеніі толькі да 21.00) ці ў Басовіццы (Італія). Рэстарацыя ў Ліпіце толькі адна ды працуе да 23.00. Натуральна, можна пайсьці ў казіно, якое робіць соднева, ды бухнуць там. Але давядзецца гуляцца, што таксама ня танна.