Het staat in de sterren geschreven
Ik denk dat ik geboren ben onder het verkeerde sterrenteken. Stabiliteit vormt de essentie van mijn leven, vooral het zoeken er naar dan. Weegschaal dat zou iets voor mij geweest zijn. Maar bij nader inzien ben ik dan niet direct de persoon die zal wikken en wegen...met een ascendant waterman, in evolutie leeuw. Dat zou het zijn, het zou heel veel verklaren.
Onlangs kreeg ik te horen van een vriendin dat mijn ascendant tweeling is. Dit wist ik, maar niet dat mijn ascedant juist op het randje staat met kreeft. De uitleg die kwam, waar ik al voor vreesde, was dat ik me te hard op stel en van binnen veel gevoeliger ben dan ik laat blijken. Lap, daar was het weeral. Is dit zo ergerlijk dan...ik val er niemand toch mee lastig door niet als een hysterisch wijf honderd keren op een dag over mijn gevoelens te praten? Ik hoor het langs alle kanten. D'accord ik ben geen open boek,maar langzamerhand begin ik in te zien dat je toch niet verder geraakt door je open en bloot te geven. Als je het wel doet, zijn ze opeens zodanig gechoqueerd, dat ze met die woordenvloed geen weg kunnen, en me dan maar afschepen. No offence, maar ver geraak ik daar niet mee eh!
Wat zijn we toch zelfzeker als et op persoonlijk therapeutje spelen aankomt. Het is niet voor iedereen weggelegd...en ik heb nog niet echt veel mensen tegengekomen die de logica van mijn emoties inzien.
Dus als je doordenkt, is het echt niet enkel uit zelfprotectie dat ik mijn gevoelens voor mezelf hou, maar ook eerder door het feit dat weinig tot geen mensen weten hoe ze die moeten begrijpen, laat staan dat ze weten hoe ze er moeten mee omgaan.
Hoe ik met anderen hun emoties omga? Zoals ik het zou willen...Projectie zeg maar :) Ik doe het niet slecht en het helpt soms om eens iemand anders hysterisch bezig te horen...ik kom er zelf tot inzichten door!!
Op dit moment kan ik mijn gevoelens best alleen aan. Het is leuk als er iemand is die je kan doorgronden en raad geven op een niveau dat je er wat aan hebt. Deze week ben ik nog geschrokken van iemand die opeens wist waar ik vanbinnen meebezig was zonder dat ik ook maar één aanleiding heb gegeven. Maar vergeet niet: uiteindelijk moet je het allemaal nog zelf invullen, een plaats geven zeg maar. Dat kan niemand in je plaats doen.
Als ik mezelf bezig hoor, lijkt het er op dat ik meer weg heb van een maagd, leve de rationaliteit!
Vergis jullie niet, ik ben één brok emoties, ik heb gewoon geleerd om die op de juiste plaats en tijd te tonen...Wanneer de sterren het toelaten zeg maar :)
Onlangs kreeg ik te horen van een vriendin dat mijn ascendant tweeling is. Dit wist ik, maar niet dat mijn ascedant juist op het randje staat met kreeft. De uitleg die kwam, waar ik al voor vreesde, was dat ik me te hard op stel en van binnen veel gevoeliger ben dan ik laat blijken. Lap, daar was het weeral. Is dit zo ergerlijk dan...ik val er niemand toch mee lastig door niet als een hysterisch wijf honderd keren op een dag over mijn gevoelens te praten? Ik hoor het langs alle kanten. D'accord ik ben geen open boek,maar langzamerhand begin ik in te zien dat je toch niet verder geraakt door je open en bloot te geven. Als je het wel doet, zijn ze opeens zodanig gechoqueerd, dat ze met die woordenvloed geen weg kunnen, en me dan maar afschepen. No offence, maar ver geraak ik daar niet mee eh!
Wat zijn we toch zelfzeker als et op persoonlijk therapeutje spelen aankomt. Het is niet voor iedereen weggelegd...en ik heb nog niet echt veel mensen tegengekomen die de logica van mijn emoties inzien.
Dus als je doordenkt, is het echt niet enkel uit zelfprotectie dat ik mijn gevoelens voor mezelf hou, maar ook eerder door het feit dat weinig tot geen mensen weten hoe ze die moeten begrijpen, laat staan dat ze weten hoe ze er moeten mee omgaan.
Hoe ik met anderen hun emoties omga? Zoals ik het zou willen...Projectie zeg maar :) Ik doe het niet slecht en het helpt soms om eens iemand anders hysterisch bezig te horen...ik kom er zelf tot inzichten door!!
Op dit moment kan ik mijn gevoelens best alleen aan. Het is leuk als er iemand is die je kan doorgronden en raad geven op een niveau dat je er wat aan hebt. Deze week ben ik nog geschrokken van iemand die opeens wist waar ik vanbinnen meebezig was zonder dat ik ook maar één aanleiding heb gegeven. Maar vergeet niet: uiteindelijk moet je het allemaal nog zelf invullen, een plaats geven zeg maar. Dat kan niemand in je plaats doen.
Als ik mezelf bezig hoor, lijkt het er op dat ik meer weg heb van een maagd, leve de rationaliteit!
Vergis jullie niet, ik ben één brok emoties, ik heb gewoon geleerd om die op de juiste plaats en tijd te tonen...Wanneer de sterren het toelaten zeg maar :)