Analyse, de lichtheid van ons bestaan
De orkaan lijkt wel eventjes gaan liggen, het is tg stil geworden. Ik kan weer wat adem nemen en eens rustig alles overzien. Of is dit enkel het oog van de orkaan, stilte voor de storm? Eerlijk? Ik hoop van wel eigenlijk. Ik ben best aan het wennen aan al die chaos, die spanning. Het is allemaal een kwestie van aantrekken en afstoten is het niet? ;) Alles lijkt wel door elkaar te vloeien. Maar het is ver van mijn bed en het stoort mij een beetje dat alles zo traag op hang komt. Ik heb dan ook weinig geduld. Ik weet min of meer hoe de dingen zullen verlopen, waardoor de trage evolutie van alles mij irriteert. Ik ben een persoon die recht door zee gaat en dat is niet altijd even voordelig. Vandaar, ik hou me me wijselijk op de achtergrond en laat hem nu eventjes nadenken. Ik begrijp niet goed, hoe mensen soms zich soms zo kunnen laten gaan in hun eigen spel, opgezet spel wel te verstaan. Als je dan toch besluit om mee te spelen (net als ik) in het 'leven' dan kun je dan maar op een heel aangename manier doen? Waarom zou je je laten gaan in al die uitspattingen die je geest je voorschotelt? Uit persoonlijke ervaring ik meedelen dat het je toch niet verder brengt dan dat je zou willen. Overanalyse, weer iets wat ik al lang achter mij gelaten heb, maar waar de rest van mijn omgeving druk meebezig is. Ik ben het slachtoffer van hun overgeanalyseerde geest!!! Of is het simpeler, want zelf ik was in den tijd nog zo erg niet! Zou het kunnen dat ze te laf zijn? Dat al dit tijdverlies te wijten is aan feit dat ze bang zijn om de zekerheid en vertrouwdheid te laten varen, bang om zich in een nieuw avontuur te sorten? Zou ik echt momenteel omgaan met dergelijke mensen? Inderdaad, al een tijdje laat mijn intuïtie mij in de steek, en als het er dan wel is, negeer ik die voor één of andere bizarre reden. Maar het zou me nog nooit overkomen zijn, dat mijn mensenkennis mij op zo'n grootschalig niveau in de zak zet. Oke oke ik ben op een minder gekend terrein beland, en ja ik heb me idd al een paar keer vergist. Maar zou het echt kunnen, dat ik, ik diegene ben die in de maling genomen word? Ik ben in de war...het is lang geleden maar het moest er ooit van komen. Al die analyse, trop is teveel zeggen, en te veel lichtheid kan iemand verblinden...maar ik wil blijven zien!!!