( и снова Budka Suflera poland ) и Sen o dolinie ..
цветок расцвел в моем саду ..
помню как балдела от Sen o dolinie
вот эта вот первая здесь вещь ....... ну очень очень .... и сколько лет прошло а моя душа летит за сном о долине (или я тогда еще не знала Ain't no sunshine ..)
а Za ostatni grosz эххххх
а Jolka, Jolka pamiętasz поплакать что ли
Budka Suflera - 1974-1984 (1984)
https://www.youtube.com/watch?v=15xkLLytoao
1. Sen o dolinie (0:00)
2. Cień wielkiej góry (3:53)
3. Jest taki samotny dom (10:23)
4. Pieśń niepokorna (15:08)
5. Za ostatni grosz (20:26)
6. Memu miastu na do widzenia (25:32)
7. Jolka, Jolka pamiętasz (28:34)
8. Czas ołowiu (35:05)
9. Z dalekich wypraw (40:19)
Muzyka: Bill Withers (1), Romuald Lipko (2-9), Krzysztof Cugowski (2-4, 9)
Słowa: Adam Sikorski (1-4, 6, 9), Marek Dutkiewicz (5, 7-8)
Sen o dolinie
Znowu w zyciu mi nie wyszlo,
Uciec pragne w wielki sen,
Na dno tamtej mej doliny,
Gdzie sprzed dni doganiam dzien,
W tamten czas, lub jego cien.
Znowu oblok ten rozowy,
Pod nim dom i tamta sien,
Wszystko w bialej mej dolinie,
Gdzie sprzed dni doganiam dzien,
Jeszcze glebiej, zapasc w sen.
Pozno, pozno, pozno... pozno jest,
Sam wiem, ze zbyt pozno jest,
By zaczynac wszystko znow.
Pozno, pozno, pozno...
Sam wiem, ze zbyt pozno jest,
By zaczynac wszystko znow.
Znowu szarych dni pagory,
Znow codziennych rzeczy las,
Wole swoja znow doline,
Obok ktorej plynie czas,
Szuka jej, kto byl tu raz..
и вот эта вот баллада Jest taki samotny dom ..
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
(Znowu szary, pusty dom, gdzie schroniłem się)
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
(I najmilsza z wszystkich, wszystkich mi - na witraża szkle)
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
(Znowu w drogę, w drogę trzeba iść, w życie się zanurzyć)
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
(Chociaż w ręce jeszcze tkwi lekko zwiędła róża)