ตอนทำ ทำเพราะชอบ แต่พอดูๆไป ร้องไห้ไม่หยุดซะงั้น แอบรู้สึกว่า เรียวจังเอาชีวิตเราไปแต่งหรือเปล่าเนี่ย (-*-"")
ตอนนี้ ชีวิตเราก็เหมือนหุ่นไล่กาตัวนึง
ข้าวของที่เรียวจังวางทิ้งไว้ก็ยังคงอยู่ตรงนี้ คิดถึงความหลังเมื่อไหร่ ก็ยังเห็นภาพเรียวจัง ณ.นิวส์ ยิ้มให้เสมอ
ไม่ว่าจะ sakura / summer time / aki no sora หรือ snow (Express) นั้น ก็ทำได้แต่เฝ้ามองต่อไป
เจ้าหุ่นไล่กา ที่คอยมองซากุระเบ่งบานและร่วงหล่น
เจ้าหุ่นไล่กา ที่คอยรับแสงแดดอันเจิดจ้า
เจ้าหุ่นไล่กา ที่ถูกโอบล้อมไปด้วยใบไม้ที่ร่วงหล่น
เจ้าหุ่นไล่กา ถึงแม้ว่าจะหนาวสั่นด้วยหิมะโปรยปราย
LinK:
http://www.mediafire.com/?dxbx3cwbs7w4c0m
Click to view