โรคจิต VS ไม่โรคจิต
คิดว่าอัพครั้งต่อไปจะอัพเรื่องไต้หวันต่อ อัพเองอ่านเอง สนองนีดตัวเอง 555+ แต่ทนกะชีวิตช่วงนี้ไม่ไหวแล้วโว้ยยย อะไรกันนักกันหนา
คำเตือน: Entry นี้เต็มไปด้วยคำหยาบคาย ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำบุตรหลานของท่านอย่างใกล้ชิด เหอๆๆๆ
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องนี้มันเริ่มขึ้นมาได้ยังไง แต่จู่ๆก็มีผู้หญิงนางนึงโทรศัพท์มาหา แล้วแนะนำตัวว่าเป็นน้องรุ่น 18 แล้วก็พูดกะเราเหมือนรู้จักกันมา คนปกติก็ต้องคิดว่าต้องเป็นน้องรหัสแหงๆ ก็คุยกะมันไปตามคนที่เป็นพี่ที่ดี แล้วมันก็เริ่มเข้าความแปลกตรงที่จู่ๆมันก็เข้าเรื่องทันทีว่า
She: พี่พลอยกะพี่ต้องเป็นแฟนกันหรือเปล่าคะ
PlOy: ป่าวนะ พี่ไม่ได้เป็น ทำไมถึงคิดอย่างนั้นหล่ะ
She: ก็เห็นวันนั้นที่มาอธิบายเรื่องจับสายรหัสค่า ดูสนิทสนมอย่างกะเป็นแฟนกัน
คือไอ้ต้องเป็นผู้ชายคนนึงที่หน้าตาไม่ได้ดีเด่แค่พอถูไถ แต่เมื่อมาอยู่ในหมู่ผู้หญิง มันอาจดูเด่นขึ้นมานิด
P: ป่าวนี่ นี่ที่โทรมาเป็นแฟนคลับต้องเหรอ
S: ป่าวค่า ก็พี่ต้องมีแฟนแล้วนี่คะ
P: <เอ๊ะ นี่แกรู้ได้ไงนี่ แล้วรู้แล้วจะโทรมารบกวนกรูทำไมตอน 4 ทุ่มนี่ หนังสือสอบ cpa ก็ไม่ได้อ่าน IS ก็ยังหาไม่ได้ ทำไมต้องซวยจับได้น้องรหัสประหลาดด้วยฟระ>
ไม่มีไรจะคุยกะมัน ก็ถามมันเรื่องสอบ cpa มันดันบอกว่า มันไม่ได้ทำ audit อ้าวๆๆๆ น้องตรูเป็น audit แน่ๆ เพราะเห็นในประวัติว่าอยู่ EY แล้วนี่แกเป็นใคร
ไม่ มันไม่ยอมบอก มันบอกว่านึกว่าเรารู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่น้องรหัส มันยังย้อนว่า พี่จะไม่คุยกะคนอื่นนอกจากน้องรหัสเลยเหรอคะ แล้วมันก็แถไปเรื่องอื่นๆ ซึ่งพยายามเค้นเท่าไหร่ บอกมันว่า
P: น้องไม่ใช่น้องกระแตหนิ แล้วน้องเป็นใคร
S: แล้วพี่มีน้องรหัสคนเดียวเหรอคะ
P: <ดู๊ดูมันย้อนกรู> เผอิญน้องรหัสพี่มี 2 คน แล้วอีกคนก็เป็นผู้ชาย คงไม่ใช่น้องหรอกมั้ง
S: แล้วถ้าไม่ใช่น้องรหัสพี่พลอยจะไม่คุยด้วยเหรอคะ
ยัยนี่ท่าจะปัญญาอ่อน บอกกี่ครั้งแล้วว่าคุยได้ แต่อยากรู้ว่าคุยกะใคร กรูไม่ได้เป็นคนบ้านะโว้ย คุยกะใครก็ไม่รู้อยู่ได้ แต่ไม่ว่าจะถามยังไงมันก็ไม่ตอบ แล้วก็วนมาพูดเรื่องเรากะต้อง พอถามวนว่าเป็น FC ต้องเหรอ มันก็วนมาอีกว่าพี่ต้องมีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอคะ จนทนไม่ไหว 40 นาทีผ่านไป เลยตัดบทบอกมันว่า แค่นี้นะ พี่จะไปอ่านหนังสือสอบ
ความจริงเอาแค่นี้ก็พอจะรู้เป็นใคร ตอนที่คุยกะหล่อน ก็เปิดหนังสือรุ่นหาว่าเบอร์ที่โทรมาเป็นของใคร เหมือนมันจะรู้มาพูดดักว่า ไม่ต้องไปเปิดหนังสือรุ่นนะคะ เพราะหายังไงก็ไม่เจอ หนอยแน่ นี่หล่อนไม่รู้ซะละว่าช้านเป็นครายยย ชั้นเป็นถึงแฟนเรียวจ๋าเลยนะโว้ย (5555) มันหลุดปากเล่ามา 3 เรื่องที่เป็นเบาะแสสืบมาถึงตัวได้
1. ทำงานอยู่บางนา - - > ในหนังสือรุ่น รุ่น 18 ทำงานที่บางนา 2 คน (โชคดีสุดๆ ^__^)
2. พี่รหัสยังหา IS ไม่ได้ - - > 2 คนนั้น คนนึงพี่รหัสหาหัวข้อได้แล้ว ก็เหลืออยู่คนเดียว
3. ห้องเรียนที่มันเรียน จ้างเค้าถอดเทป - - > ไปสืบมาจากน้องรู้ว่า ยัยนี่เรียนห้องที่จ้างถอดเทป
และเป็นความโชคดีอยู่อย่างที่พี่รหัสยัยนี่ ดันมาเป็นเพื่อนในกลุ่มเรา เลยรู้ว่าคุณเธอโทรมาหาเพื่อนเราแล้วมีช๊อตนึงถามเพื่อนเราว่า เรากะต้องเป็นแฟนกันป่าว เราเลยถามว่า เจ้บอกน้องเจ้ไปป่าวเนี่ยว่าเจ้หาหัวข้อ IS ยังไม่ได้ ซึ่งคุณเจ้ก็บอกว่าเจ้บอกน้องเค้าเอง ว่ายังหา IS ไม่ได้ แล้วต้องก็มีแฟนแล้วด้วย
555+ ปริศนากระจ่างแล้วในที่สุด เพราะเค้าเอาชื่อคุณปู่เป็นเดิมพันเชียวนะ (พอดีเป็นญาติคินดะอิจิ ^^)
นึกว่าเรื่องนี่มันจะจบลงด้วยดี แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นของความน่ากลัวแท้ๆ T^T
ยัยนี่ SMS มาหาอีกเกือบทุกวัน บอกตามตรงกลัวมากๆไม่รู้ทำไงดี เลยปิดมือถือแมร่งเลย ปิดไป 2 วันเพื่อนรู้ถูกด่าอีกตรู ทุกคนบอกว่า ห้ามปิดมือถือหนีเพราะแสดงถึงความอ่อนแอ เหมือนเราแพ้ <ก็กรูไม่อยากชนะไรมันหรอก แค่อยากให้เลิกยุ่งกะกรูซะที> ทุกคนกำชับว่า ถ้ามันโทรมา ถามมันเลยว่าเป็นใคร ถ้าไม่ตอบก็บอกไปว่าคงคุยกับคนที่รู้จักตัวเองฝ่ายเดียวไม่ได้หรอก แล้ววางหูใส่มันไปเลย <เพื่อนเรานี่แรงเหมือนกันนะเนี่ย -*-> และจากคำแนะนำของเพื่อน เราก็ต้องเปิดมือถือรับ SMS แปลกๆของหล่อน <จริงๆพึ่งมาคิดได้ว่าต่อให้ปิดมือถือยังไง SMS มันก็มาถึงอยู่ดี โง่ได้อีก 555>
และแล้วเมื่อวันจันทร์นี้ อาจารย์นัดเรียนเพิ่ม แล้วมันก็โทรมาตอนเรียน มือเจ้ากรรมดันรับโดยอัตโนมัติก่อนที่จะรู้ตัวว่าเป็นมัน มันถามเลยว่า ถึงบ้านยังคะ<เอ๊ะ!! นี่เราเป็นไรกัน ประโยคนี้เค้าเก็บไว้ให้เรียวจ๋าถามหรอกย่ะ> แล้วเสียงอาจารย์ก็ลอดเข้ามา มันเลยขอโทษแล้วรีบวางหูไป
อาจารย์ปล่อยเบรคกินข้าวเย็น เพื่อนทนไม่ไหว บอกว่ามันเกินไปแล้ว ก็เอามือถือ reply sms กลับไปว่า “ส่งแมสเสจมาบ่อยๆ คิดอะไรกับพี่ปะเนี่ย” นึกว่าเรื่องมันจะจบ เพราะมันไม่โทรมา ไม่ SMS กลับมาเลย จนดึกคืนนั้น มันโทรมาซ้อนกะเพื่อนเรา ไม่กล้ารับแต่เพื่อนบอกให้รับ พอไปรับมันก็วางพอดี มันเลย SMS มาว่า “โทรไปก็ไม่รับ ฝันดีนะคะ” <โอ๊ย!! อยากจะบ้า จะฝันร้ายเพราะแกนี่แหละ>
พอเช้าวันอังคารก็มาถึง มันโทรมาตอนเราอยู่ในเรือ
S: ถึงที่ทำงานยังคะ
P: <อุเหม่!! ถามเหมือนสนิทกันมาเป็นชาติ> จะบอกพี่ได้ยังว่าน้องเป็นใคร
S: ก็น้องรหัส กระแตไงคะ
P: <ยัยนี่หน้าด้านสุดๆ รู้อยู่ว่าเรารู้ว่าไม่ใช่ ก็ยังกล้าแถ> น้องไม่ใช่กระแต บอกพี่มาเหอะว่าเป็นใคร
S: อะไรกัน จำเสียงกระแตไม่ได้เหรอ
แล้วมันก็หน้าทนแถไปเรื่องอื่น บลาๆๆๆ
P: <ใช้ความอดทนถามมันอีก> สรุปจะบอกพี่ได้หรือยังว่าเป็นใคร
S: อะไรกัน ทำไมต้องทำเสียงดุด้วยคะ
P: <เออ!! กรูทำเสียงดุ ขนาดทำเสียงเย็นชา แกยังไม่สะทกสะท้านเลย> ก็บอกพี่มาสิ ว่าเป็นใคร จะให้คุยกับคนไม่รู้จักได้ไง
S: ก็น้องรหัสไงคะ
P: ไม่ใช่อะ จะบอกได้หรือยัง
S: ก็กระแตไง
P: <สุดจะทนกะมัน เลยเอามุขที่ชาวบ้านแนะมา> จะบอกไม่บอก ถ้าไม่บอกพี่วางนะ
S: ก็กระแตไงคะ
P: <รวบรวมความกล้าสุดๆ>ได้ พี่จะโทรไปถามน้องกระแตละกัน
แล้ววางหูมันเลย ไม่อยากเชื่อ เพราะเกิดมาไม่เคยทำงี้มาก่อน
ครึ่งชม.ผ่านไป มัน SMS มา
"ก็แค่รุ่นน้องคนนึงที่ปลื้มรุ่นพี่ เพราะรุ่นพี่ดูน่ารักและเป็นกันเอง <อย่ามาโกหก ชั้นรู้ตัวดีว่าไม่ได้เป็นคนน่ารักหรอกย่ะ เฮอะ++> ที่ไม่อยากบอกชื่อเพราะไม่รู้ว่าเจอหน้ากันจะวางตัวยังงัย" <อ๋อ เหตุผลแค่นี้ แกก็เลยทำตัวเหมือนคุกคามชาวบ้านได้งั้นสิ> แล้วก็เกรงใจพี่รหัสและน้องรหัสพี่ด้วย <นี่ขนาดแกเกรงใจกระแตนะ แกยังกล้าสวมรอยเป็นเค้าอยู่ได้>
"ขอบคุณมากนะคะกับสิ่งที่พี่ทำให้น้องคนนึงร้องไห้ได้" <งง!! ชั้นไปทำไรให้แก คุยดีๆก็ไม่ยอมบอก แกนั่นแหละกำลังจะเล่นพันทิพ อ่านสตอรี่น้องเปา เล่น LJ ก็โทรมากวนใจ SMS มา ก็ทำให้กลุ้ม ไม่มีอารมณ์ดูปู้จาย>
ไม่ความโรคจิตของมันยังไม่จบ
วันพุธต้องไปเรียนเพราะอาจารย์นัดเพิ่ม นึกว่าเรื่องคงหมดไปแล้ว มัน SMS มาตอน 4 ทุ่มครึ่งว่า
"ดีใจมั้ยคะ ที่ทำให้รุ่นน้องคนนึง ไม่ได้ไปเรียนเพราะไม่อยากเจอพี่" <ถุยๆๆ นี่แกนึกว่าชั้นโง่เหมือนคนอื่นๆหรือไง ไม่รู้ซะแล้วว่าเซ้นท์เรื่องไร้สาระอิชั้นแรงมากๆ วันนี้หลักสูตรไม่มีเรียน แต่ต้องมาเรียนเพิ่มเพราะอาจารย์ยกเลิก class วันเสาร์มาเรียนวันพุธ ขนาดเพื่อนอีกห้องยังไม่รู้เลยว่าเรียนเพิ่มวันพุธนี้ แล้วแกรู้ได้ไงว่ามาเรียนแล้วจะเจอชั้น ที่แกพิมพ์ SMS นี้ได้ ก็เพราะเจอชั้นแล้วไง พออ่าน SMS นี้ความรู้สึกผิดก็อันตรธานไปจากใจอย่างสิ้นเชิง>
แต่ ณ วันนี้บอกตามตรงเริ่มกลัวละ เพื่อนก็บอกว่าน่ากลัว ไม่รู้ว่ามันต้องการอะไรกะเรา แง๊ๆๆ ทำไมเรื่องอย่างนี้ต้องมาเกิดกะเค้าด้วย เซ็งๆๆๆ
และล่าสุด คืนนี้มันยัง SMS มาว่า "ทำไมใจดำจัง" <ช้านไปใจดำกับแกเรื่องไรฟระ เพื่อนบอกว่า ignore มัน อย่าสนใจ อย่าตอบกลับ -*->
เรียวจ๋า ที่รัก ช่วยเค้าโด้ยยยย