Зимнее

Jan 20, 2016 13:44

Михась Чарот
(1896-1937)

Сенажаці і полі аснежаны...

Сенажаці і полі аснежаны,
 Рэкі высланы гладкім памостам.
 Воўк з гушчару дарогай няезджанай
 Бяжыць к вёсцы няпрошаным госцем.

Лес у шлюбным адзенні, а хмурыцца,
 Не вітае ён песнямі рання...
 А у вёсках завеяны вуліцы,
 Ў мяккіх гурбах купаюцца сані.

Сівалапы гуляе пад вокнамі,
 Пазірае хаціне у вочы,
 Толькі ў поўдзень часамі замоўкне ён,
 А як вечар - у шыбы стукоча.

Дзеці пальцамі шыбы з узорамі
 Размалёўваюць, тулячы плечы.
 Згорнуць ў жменю сняжыначкі-зоры
 І бягуць пасмактаць у запеччы.

Ноччу печ заспявае ім комінам,
 Сон салодкі ў пасцелі ім сніцца,
 Што ў садку яны з крыкам і гоманам
 На сіле ловяць гуртам сініцу.

1922

* * *

Сенокосы и поля заснежены,
 Реки выстланы гладким помостом,
 Волк из чащи дорогой наезженной
 К хатам трусит непрошеным гостем.

Роща в свадебном платье, а хмурится,
 Не утешится утренней ранью,
 И в деревне завеяны улицы,
 По сугробам купаются сани.

Сиволапый гуляет под окнами,
 Смотрит хаткам в открытые очи,
 Только в полдень порою умолкнет он,
 А как вечер - по стеклам грохочет.

Дети пальцами стекла с узорами
 Размалевывают, сгорбив плечи,
 Наскребают снежинки пригоршнями
 И бегут нализаться в запечье.

Ночью печь дымоходом застонет им,
 Но сон сладкий в постели приснится,
 Что в саду они с криком и гомоном
 На траве ловят вместе синицу.

Перевод Г. Римски

Чарот, беларусь, зима

Previous post Next post
Up