Ընկերների պատմություն / Նախաբան
Նախաբան
Անձնականիս մասին չեմ սիրում գրեմ, երևի թե հիմնական պատճառը նրանում է, որ անձնականիս մասին սովորեմ խոսել հարազատ մարդկանց հետ: Վերջերս Աղդամի ազատգրման մասին ֆրենդներիս մեկի հետ մի փոքր խոսակցություն եղավ ու կարծես թե իրար միքիչ չհասկացանք: Ավելի ճիշտ, ես իրան շատ լավ եմ հասկանում, նա դեռ պատկերացում չունի, թե որքան լավ եմ հասկանում: Նա դեռ ( Read more... )
Հաղթանակի համար ինքս էլ ուրախ եմ: Աղդամն էլ, ինքդ ես ասում, թուրքինը չէր, մերն էր, հենց դրա համար, ինչպես որ Շուշին ազատագրվեց ու կառուցվում է, ու նայելիս լավ ենք զգում, էնպես էլ Աղդամի դեպքում ընդամենը կուզենայի, որ լավ զգանք ոչ թե նրա համար, թե "պատժեցինք" քաղաքն ու ավերակի ենք վերածել, այլ էն պատճառով, որ ահա, ազատեցինք ևս մեկ քաղաք, ու հիմա կառուցում-վերակառուցում ենք: Ի վերջո, էս հաղթանակն ու ամեն ինչը մեզ պետք էր Արցախում ավերակների փոխարեն շեն տներ կառուցելու համար, կարծում եմ :)
Լավ ենք անում նաև, որ Շուշիի ՊԱՐՍԿԱԿԱՆ մզկիթը փորձում ենք վերականգնել, ճիշտ ենք արել նաև, որ Աղդամի մզկիթը քիչ թե շատ պահել ենք:
Գրառումից հասկացա ու համաձայն եմ, այո, երիտասարդ եմ, երևի մի քիչ ավելի շատ ա դեռ մոտս էդ կիսաերազանքային վիճակը, բայց դե տարիքից առաջ ընկնելն էլ մի բան չէ, ու էս պահին կարծում եմ, որ հաղթանակն էլ ավելի գեղեցիկ է, երբ մեծահոգության հետ մեկտեղ է լինում:
____
Կսպասեմ պատմությանը.. հետաքրքրեց:
Reply
Ի միջի այլոց, պիտի ֆնդրենից մեկին շնորհակալ լինեմ, որովհետև եթե իր հետ այս խոսակցությունը չլիներ, ապա այս պատմությունն էլ չէր գվի: Լավ առիթ եղավ: :)
Դու միքիչ լավ չես պատկերացնում վիճակը: Դա նորմալ է: Ես էլ մինջև Աղդամ չայցելեցի, չհասկացա թե ինչ ինչոց է: Առաջ ես էլ էի մտածում, որ պետք էր պահել ու բնակեցնել: Բայց իրականությունը այսպես է՝ Շիշին գերուց ազատագրվեց, Շիշին հայկական է: Աղդամը սպանվեց, որ Տիգրանակերտը վերածնվի: Տիգրանակերը Աղդամի մեջը չէ, մի քանի կիլոմետր հեռու է: Առանց Աղդամը սպանելու, Տիգրանակերտը ազատելու ձև չկար: Աղդամը Այդ շրջաններում ամենամեծ քաղաքն էր, Ստեփանակերտից 2 անգամ մեծ: Թուրքերը Աղդամը ատամներով էին պահում, որովհետև դա համ ստրատեգիական նշանակություն ուներ (կարևորագույն ճանանապարհ էր անցնում ու զենքի մեծ կուտակում կար), համ էլ մեծ հոգեբանական:
Ինջևիցե, միքիչ համբերի, հետո կարող ենք էլի վերադառնանք մեր զրուցին: Դեռ մի քանի օր պետք է, որպեսի ամբողջ գրածս տեղադրեմ :)
Reply
ըհը... կամաց-կամաց գրի, կկարդամ: բարբառ օգտագործելու ու կենդանի խոսքով գրելու միտքը ողջունելի է... ես էլ մի կողմից լոռեցի, մյուս կողմից շամշադինցի (Տավուշ, սահմանամերձ Պառավաքար գյուղ) եմ, իրենց բարբառն էլ մի քիչ Արցախինին նման ա... համ հասկանալի կլինի, համ էլ կարող ա կարողանամ օգնեմ ;)
Reply
P.S. արցախի բարբառը մոտս քիչ ա :))) ես որ այնքան էլ մանրունքների հետ ծանոթ չեմ, շատ դրա մեջ չխորացա: իսկ գյումրեցիների բարբառը զուտ իրենց հետ շբվելով եմ սովորել:
Reply
Reply
Տիգրանակերտի հենց կողքը քարի հանք ու բանտ կա (առաջ էր բանտ): Դա հատուկ է այդպես որոշված եղել, որ ոչ մեկ այդ կողմերում աշխատանքներ չտանի:
Արցախում մի 2 եկեղեցի կա, թուրքերի ձեռքը կպել ա, այդ եկեղեցինեից մնացել ա միայն տկլոր պատեր, ամեն ինչ վրից ջնջել են: Իսկ Տիգրանակերտը ֆիզիկապես գտնվում էր Խորհուրդային Ազերբառանի տարածքի վրա: Այնտեղ առավել ևս ոչինչ թույլ չէին տա: Վերջերս Շիշիում էլ են պեղումներ սկսել: Բավականին հետաքրքիր նյութեր կան: Օրինակ՝ 9-12 դարի գերեզմանաքարեր: Շուշին իբր Պանախ Խանն է կառուցել, բայց իրականում այնտեղ բնակչություն կար, պարզապես Պանախի նստատեղն է եղել, բնակչությունն է շատացել ու քաղաքը սկսել է արագ զարգանալ: Այդ պեղումներն էլ են վերջերս սկսվել: Իսկ այն ժամանակ նույնիսկ հայկական եկեղեցիների վերանորոգումն էր մեծ պրոբլեմ առաջացնում:
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
ի դեպ, լրիվ կիսում եմ «ֆրենդներիցդ մեկի» մասին դրական խոսքերդ։)))
Reply
բայց երևի մարդիկ կան, որ ինձ դև են պատկերացնում: օրինակ, էս վերջերս մեկը unfriend արեց ու խնդրեց, որ էլ իրա մոտ չգրեմ: :Ճ
ես նեղացկոտ մարդ չեն ու ուրիշների նեղացկոտությունն էլ մոտս ժպիտ ա առաջացնում:
Reply
ուղղակի Գևորգի հետ մենք էլ տարբեր թեմաներով վիճել ենք, բայց էդ վեճը երբեք քաղաքավարության սահմաններից դուրս չի եկել, դրա համար հատուկ շեշտեցի։))
Reply
:)))
դե, Երևան որ տղերքի հետ հանդիպեցի, մարդ կար ասեց. «ես քեզ սենց չէի պատկերացնում» :Ճ
> երբեք քաղաքավարության սահմաններից դուրս չի եկել
Ինչ վերաբերվում է Գևորգին, եթե կասկած լիներ, ասյ ամենը չէի էլ սկսի: Նա ավելի շատ ինձ ա հիշեցնում, ասենք 15-20 տարի առաջ: :)
Իրա մոտ առողջ ռեակցիա է, պարզապես տարիների ընդացքում.... ըմմմմմ... սպասի մտածեմ... երևի կարելի էր ասել «գեղեցիկի ու հավերժի միջև, հավերժությունն ես ընտրում»: Աղդամը չավիրել ու գրավել՝ դա գեղեցիկ քայլ է: Բայց հողերը մաքրել թշնամուց՝ դա հավերժություն է: դե հիմա, թող միքիչ էլ գեղեցիկ չերևա: :)
Reply
- էհ, ինձ էլ ոմանք պատկերացնում են աչքերս կարմիր ու բռիս մեջ մոխիր։)) դե խնդալու է էլի։))
երևի կարելի էր ասել «գեղեցիկի ու հավերժի միջև, հավերժությունն ես ընտրում»: Աղդամը չավիրել ու գրավել՝ դա գեղեցիկ քայլ է: Բայց հողերը մաքրել թշնամուց՝ դա հավերժություն է: դե հիմա, թող միքիչ էլ գեղեցիկ չերևա: :)
- լրիվ պոետիկ ջիղ է մոտդ բացվում։)) շատ տեղին համեմատություն էր։))))
Reply
Leave a comment