Տաշիրի մասին՝ վերջակետով
«Տաշիր» մրցանակաբաշխությունը ես չեմ տեսել. նախորդ տարիների փորձից ելնելով՝ էդքան ոչ ազատ ժամանակ ունեի, ոչ էլ անպետք նյարդային բջիջներ...
Միայն արձագանքներն եմ կարդացել ու դա էլ ինձ հերիք էր: Ինքս էլ եմ արտահայտվել՝ զգացմունքային, տաք-տաք՝ ինչպես շատ ու շատ այլ մարդիկ իմ ընկերներից...
Բայց վերջապես գտա մի գրառում, որում կարդացի իմ ունցեցած բոլոր ապրումներն ու մտքերը՝ զգացմունքային ու օբյեկտիվ, իրատեսական, եւ որի ամեն բառի հետ միանշանակ համաձայն եմ...
Արտակ Ալեքսանյան, Բեմից դեպի բնակարան մեկ տաշիր է
Ու.. Շնորհակալ եմ...