Nov 26, 2012 20:59
Առավոտյան վերջապես գործերից ազատվեցի ու գրեթե շքամուտքում հագնվելով արագ հասա առաջին խաչմերուկը:Մի ջահել տղա էր կանգնած:Կանգնեցի կողքը,մինչև վառվի կարմիր լույսը ու մտքերի տակ ընկած մեկ էլ զգացի,որ երկար ենք կանգնել:
Ասում եմ`
-էս ինչ երկար սպասեցինք:
-Լուսաֆորը արդեն երկրորդ անգամ ա ճանապարհ տալիս:
-Բա ինչի ենք կանգնել???
-Մոոորքուր....,ես մարդ եմ սպասում ՃՃՃՃՃՃ
Ես չկայի:Ինքն էլ ջոկեց ինչ ա եղել ու հավեսով ծիծաղեցինք:Վազելով անցա փողոցը:Ետևում դեռ լսվում էր ծիծաղը
-Վայ մորքուր....մորքուր....
ես