(no subject)
at napapost ulit ako dito for a very very long time, bakit? i just turned 30 and suddenly I just don't feel brave at all, like i used to be.
isang bata na hindi ko alam kung ano ang plano sa buhay ang nagpataob sa akin.
parang matagaltagal ko rin inintay yung ganoong feeling, yun ma-inlove ba. at syempre gaya ng lahat, umasa ako sa na pagpaparamdam sa akin ang ispirito ng relasyon. gusto rin naman daw rin niya ako, which i can sense his sincerity. pero at the end, yun "The end" na nga talaga dahil may umamin na may syota na siya.
parang gusto niya na nandyan ko para sa kanya kahit may ka-relasyon siya. gusto ko ang idea, pero hindi ko talaga gusto ang konseptong umasa at maging anay ng relasyon na hindi naman sa akin dahil ginagalang ko si karma. may respeto ako.
malungkot dahil hindi siya naging akin.
masyasa dahil nalaman kong may katapat pala ako na akala ko lang tatay ko lang talaga ang katapat ko.
ayun happy birthday na lang sa akin.
isang bata na hindi ko alam kung ano ang plano sa buhay ang nagpataob sa akin.
parang matagaltagal ko rin inintay yung ganoong feeling, yun ma-inlove ba. at syempre gaya ng lahat, umasa ako sa na pagpaparamdam sa akin ang ispirito ng relasyon. gusto rin naman daw rin niya ako, which i can sense his sincerity. pero at the end, yun "The end" na nga talaga dahil may umamin na may syota na siya.
parang gusto niya na nandyan ko para sa kanya kahit may ka-relasyon siya. gusto ko ang idea, pero hindi ko talaga gusto ang konseptong umasa at maging anay ng relasyon na hindi naman sa akin dahil ginagalang ko si karma. may respeto ako.
malungkot dahil hindi siya naging akin.
masyasa dahil nalaman kong may katapat pala ako na akala ko lang tatay ko lang talaga ang katapat ko.
ayun happy birthday na lang sa akin.