Strange Brew
Vorig jaar heb ik het boek 'A Strange Brew' gekregen. Hieruit heb ik de trui Icefall al eerder gebreid. Maar het boek gaat vooral over het patroon Strange Brew, wat eigenlijk geen patroon is. Het is een blauwdruk waarmee je je eigen patronen kan maken. Dat was ook de reden waarom ik het boek graag wilde hebben.
In januari ben ik gaan puzzelen hoe het patroon in elkaar zat en hoe je hier je eigen kleurenwerk in kan verwerken. Ik had namelijk onderstaande sok gevonden, dit kleurverloop wilde ik ook in de trui.
Ik kan je zeggen dat hier het nodige gepuzzel en gereken aan vooraf ging. Mijn beta-brein moest hard werken. Het boek bied echter alle handvatten en aanwijzingen om je hierbij te helpen. Toen Corona toesloeg heb ik nog snel wol gekocht en kon ik de eerste steken opzetten. In april bleek dat het echt te groot werd en heb ik de boel weer uitgehaald en een maat kleiner opgezet. Met alle sociale verplichtingen uit de agenda schoot het lekker op. Eind mei had ik het lijf af en begonnen de twijfels. Het hele lijf is met twee kleuren gebreid, dus dubbeldik. Zo koud wordt het hier nooit.... en de kleuren zijn een beetje saai.... Halverwege de eerste mouw heb ik de trui weggelegd.
Fast forward naar augustus.
De zomertop die ik in de vakantie gebreid heb is af. Op zoek naar het volgende project komt deze trui weer in het oog. Om heel eerlijk te zijn; als ik deze trui in de winkel zou vinden zou ik hem niet kopen. Dus waarom zou ik hem nog af maken? Ik ga hem waarschijnlijk toch niet dragen. Daarmee is het klaar. Deze wol gaat iets anders worden.
Ik heb bewezen dat het idee wat ik had werkte. Het was een uitdaging om de trui te ontwerpen en te maken. Ik ga ook zeker nog een keer opnieuw het Strange Brew patroon gebruiken. Het ontwerpen was eigenlijk het leukste gedeelte van het hele proces, ik moet alleen dunnere wol zien te vinden.
In januari ben ik gaan puzzelen hoe het patroon in elkaar zat en hoe je hier je eigen kleurenwerk in kan verwerken. Ik had namelijk onderstaande sok gevonden, dit kleurverloop wilde ik ook in de trui.
Ik kan je zeggen dat hier het nodige gepuzzel en gereken aan vooraf ging. Mijn beta-brein moest hard werken. Het boek bied echter alle handvatten en aanwijzingen om je hierbij te helpen. Toen Corona toesloeg heb ik nog snel wol gekocht en kon ik de eerste steken opzetten. In april bleek dat het echt te groot werd en heb ik de boel weer uitgehaald en een maat kleiner opgezet. Met alle sociale verplichtingen uit de agenda schoot het lekker op. Eind mei had ik het lijf af en begonnen de twijfels. Het hele lijf is met twee kleuren gebreid, dus dubbeldik. Zo koud wordt het hier nooit.... en de kleuren zijn een beetje saai.... Halverwege de eerste mouw heb ik de trui weggelegd.
Fast forward naar augustus.
De zomertop die ik in de vakantie gebreid heb is af. Op zoek naar het volgende project komt deze trui weer in het oog. Om heel eerlijk te zijn; als ik deze trui in de winkel zou vinden zou ik hem niet kopen. Dus waarom zou ik hem nog af maken? Ik ga hem waarschijnlijk toch niet dragen. Daarmee is het klaar. Deze wol gaat iets anders worden.
Ik heb bewezen dat het idee wat ik had werkte. Het was een uitdaging om de trui te ontwerpen en te maken. Ik ga ook zeker nog een keer opnieuw het Strange Brew patroon gebruiken. Het ontwerpen was eigenlijk het leukste gedeelte van het hele proces, ik moet alleen dunnere wol zien te vinden.