Van alles en nog wat weekend
De hele week ben ik al aan het broeden hoe ik afgelopen weekend zou beschrijven. Het wordt nogal snel een en-toen-en-toen verhaaltje. Het was namelijk een nogal afwisselend van-alles-en-nog-wat-weekend.
Vrijdagochtend is mijn hoepelmomentje en mijn nieuwe hoepel was af! Ik heb nu een polypro hoepel (squeee!!). Dat zegt waarschijnlijk niemand wat, maar hij is lichter dan mijn 'gewone' hoepels en hij hoepelt zo fijn! Een beetje de Mercedes onder de hoepels. Hier ga ik een boel fijne hoepelmomentjes mee hebben. (Is het al lente? Kan ik al naar buiten?)
Vrijdagavond zijn Maurice en ik sinds lange tijd weer eens samen naar de bioscoop geweest, Jumanji. Nu de 3D techniek beter wordt kan ook ik naar een 3D film waarbij ik het effect ook kan zien zonder barstende koppijn te krijgen. De film is echt een aanrader. Als je de eerste leuk vind, dan vind je deze ook leuk. Zeker voor de mensen die zelf ook computerspelletjes spelen zitten er veel herkenbare scene's in (ik zeg niet wat, want spoiler).
Zaterdag was helemaal een van alles wat dagje. Eerst naar Bladel waar mijn oma begraven ligt. Omdat ik niet naar haar begrafenis kon, merkte ik dat ik het in mijn hoofd nog niet afgesloten heb. De laatste keer dat ik haar zag was ze nog in leven. Door hier een kaarsje aan te steken en even stil te staan, klopt het weer in mijn hoofd.
Dan op de terugweg naar Janestarz voor een breilunch. Met mijn wolrondje afgelopen december ben ik met negen (9!) strengen wol naar huis gekomen. En om die nu allemaal met de hand op te rollen was mij toch iets teveel. Tink heeft een wolwinder en ik een wolparaplu, dus we hebben de opstelling op tafel gezet en allemaal even de kans genomen om een aantal strengen op te bollen. Manlief ging op een gegeven moment lopen, blijkbaar horendol van alle geeky breipraat ^_^.
Eind van de middag snel naar huis voor een eetdate met vrienden. Toen al deze afspraken gemaakt werden ging ik er nog van uit dat we gingen uit eten. Blijkt Maurice afgesproken te hebben dat het bij ons is (oeps). Dus dan is het een kwestie van snelle gerechtjes uit kiezen om toch een heerlijke Italiaanse viergangendiner op tafel te toveren. Missie geslaagd!
En dan een zondag om bij te komen van deze twee volle dagen. Pootjes omhoog op de bank. (Hebben we en passant nog even een route uit onze mouw geschut voor onze derde Japanreis in November.)
Vrijdagochtend is mijn hoepelmomentje en mijn nieuwe hoepel was af! Ik heb nu een polypro hoepel (squeee!!). Dat zegt waarschijnlijk niemand wat, maar hij is lichter dan mijn 'gewone' hoepels en hij hoepelt zo fijn! Een beetje de Mercedes onder de hoepels. Hier ga ik een boel fijne hoepelmomentjes mee hebben. (Is het al lente? Kan ik al naar buiten?)
Vrijdagavond zijn Maurice en ik sinds lange tijd weer eens samen naar de bioscoop geweest, Jumanji. Nu de 3D techniek beter wordt kan ook ik naar een 3D film waarbij ik het effect ook kan zien zonder barstende koppijn te krijgen. De film is echt een aanrader. Als je de eerste leuk vind, dan vind je deze ook leuk. Zeker voor de mensen die zelf ook computerspelletjes spelen zitten er veel herkenbare scene's in (ik zeg niet wat, want spoiler).
Zaterdag was helemaal een van alles wat dagje. Eerst naar Bladel waar mijn oma begraven ligt. Omdat ik niet naar haar begrafenis kon, merkte ik dat ik het in mijn hoofd nog niet afgesloten heb. De laatste keer dat ik haar zag was ze nog in leven. Door hier een kaarsje aan te steken en even stil te staan, klopt het weer in mijn hoofd.
Dan op de terugweg naar Janestarz voor een breilunch. Met mijn wolrondje afgelopen december ben ik met negen (9!) strengen wol naar huis gekomen. En om die nu allemaal met de hand op te rollen was mij toch iets teveel. Tink heeft een wolwinder en ik een wolparaplu, dus we hebben de opstelling op tafel gezet en allemaal even de kans genomen om een aantal strengen op te bollen. Manlief ging op een gegeven moment lopen, blijkbaar horendol van alle geeky breipraat ^_^.
Eind van de middag snel naar huis voor een eetdate met vrienden. Toen al deze afspraken gemaakt werden ging ik er nog van uit dat we gingen uit eten. Blijkt Maurice afgesproken te hebben dat het bij ons is (oeps). Dus dan is het een kwestie van snelle gerechtjes uit kiezen om toch een heerlijke Italiaanse viergangendiner op tafel te toveren. Missie geslaagd!
En dan een zondag om bij te komen van deze twee volle dagen. Pootjes omhoog op de bank. (Hebben we en passant nog even een route uit onze mouw geschut voor onze derde Japanreis in November.)