У лукоморья дуб зелёный ( по русинськы )
Пуд Тисов де верба зелена,
Ланцок простый, лиш пофарбленый,
Ткось загубив коли купався,
Й мацур на нього замотався,
Іти на право вун ни може,
На ліво ты, ни йди нибоже,
Там чудеса: фатьовы там шашлык печут,
Русалок выпившых ведут,
А серед білого там дня,
Сліды жилізного коня,
Стоит вун на ґумовых ножках,
Й простерта выткана дорожка.
На берег часто волны брыщут,
Фатьовы на русалок свищут,
Й выходят дружно із воды,
Всі як єден, всі як дрозды,
І лиш єден там ни простяк,
Самый старый з них холостяк,
У нього кепка є червена,
Та строїт з себе супермена,
З русалок тых, царевна вдна,
Майстарша, й ще ни уддана,
PASSAT- є білый її кунь,
Што всюды носит її вун.
Баба Яга, одна з них была,
Субі одного з них добыла,
Вун царь Кощей, погарчик жахне,
В нюм сильный дух... лиш водков пахне!И я там бов, лиш воду пив,
Та пуд вербу ся я дивив,
Як там пуд нив ся йсе творило,
У казку як ся там дворили,
Мацур на вто так на дивився,
Што на ланцку так і лишився.
Анатолий Сава
