If at first you don't succeed...
Tot nu toe heb ik alles wat ik weet van kleding ontwerpen mezelf aangeleerd. Op basis van wat ik zie en wat ik kan bedenken hoe de stof valt als ik er dit of dat mee doe.
Maar op een gegeven moment loop je dan toch tegen een beperking aan. En die beperking was strak aangesloten kleding. Na drie jurken op een rij gemaakt te hebben die net niet lekker passen in het bovenlijf bood Janestarz me aan om een patroon voor me te maken. Een echt patroon, volgens de methode die zij op les leert.
Ik kreeg het patroon met enkele aanwijzingen van haar mee, met de belofte dat ik zou laten zien hoe ik ermee werkte. Dus stof gekocht en aan het werk.
Het patroon overtekenen was snel gedaan, en al snel had ik dan ook vier patroonstukken op tafel liggen die samen het Blok (want zo heet dat, leerde ik ook meteen van Janestarz) zouden vormen.
Er zaten voor mij een hoop nieuwe dingen in. De darts oftewel sucons van de buste naar de bovenkant bijvoorbeeld. Eigenlijk logisch dat er aan de bovenkant stof afmoet, want een mens loopt nou eenmaal niet vierkant naar boven toe. Bovendien, als je een lichaam hebt met - laten we maar zeggen - wat meer curves dan maatje 36, dan heb je ruimte voor de boezem nodig.
Ook nieuw was de aanpassing van de sucon, Janestarz had me helemaal uitgelegd hoe het moest. Eerst inknippen over de aangegeven lijn, dan de bovenste dart dichtvouwen, dan de lijn rond de boezem knippen, en weer dichtvouwen.
So far so good. Nu overnemen op de stof.
Ik had bedacht dat ik er geen rits in wou hebben, want hij moet later model zijn voor period dresses, dus had ik bedacht dat ik in de achterkant een beetje ruimte zou laten in het middenpand, en dan lusjes in de naad naaien zodat ik het met een koord weer passend kon trekken. Dat zie je ook bij zomerjurken wel vaker.
Maar tijdens het in elkaar zetten liep ik toch tegen een probleem aan. De schoudernaad van het achterpand was korter dan die van het voorpand, ongeveer drie centimeter korter. Nou kan ik best viegelieren maar drie centimeter kwijtraken is toch wat veel. Ik besloot het vanaf de mouwinzet passend te naaien, en dan de overgebleven stof bij de halsopening weg te knippen. Ik wou toch een vierkante hals in plaats van het ronde halsje wat op het patroon stond.
Met enig gevogel ging het goed, de rest ging probleemloos in elkaar. De mouwsgaten zaten een beetje krap aan de voorkant, maar ik besloot die wat bij te knippen als de mouwen erin gezet zouden worden, mits ik ruimte in de mouw zelf had.
Ik had besloten om eerst lange mouwen erin te zetten om te zien hoe het mouwpatroon uit twee delen stond, en het daarna in te korten tot korte mouwtjes voor de definitieve jurk.
Maar wat bleek, de mouw wou helemaal niet meewerken. Toen ik de mouw in elkaar gezet had bleek de mouwkop tot halverwege mijn bovenarmen te komen, mijlenver van mijn oksel (op de foto rechts, niet op de onflatteuze houding letten). Als ik de mouwkop echter minder hoog maakte kon mijn bovenarm er niet meer in (foto links, met zo mogelijk nog onflatteuzere bovenarm). Een andere mouw knippen volgens de methode die ik altijd toepas ging niet meer, want inmiddels had ik slechts nog snippers van de stof over en zeker geen ruimte voor een mouw. Nou ja, zomerjurken zijn ook mooi zonder mouw!
Alles afgewerkt en ingekort en voila; een zomerjurk (hij moet nog gestreken worden, dan vallen ook de inzetten in de rok wel mooi glad, nu is het nog een beetje bobbelig). Ik was er alles bij elkaar erg blij mee; de drie mislukte jurken zaten verre van zo mooi als deze! Ik vind de lijn over de buste en de pasvorm van het bovenlijfje erg mooi!
Maar het verhaal is nog niet af.
Shurf was dusdanig geïnspireerd geraakt door het zien van het patroon van Janestarz dat hij voor zichzelf bedacht had dat hij dat ook wou kunnen (en ik eigenlijk ook wel). Dus ging hij op internet aan het zoeken tot hij de uitleg van een blok had, kocht prompt twee boeken en ging aan het werk. Dan zou ook de mouw-issue wel beter gaan dachten we. Hij had vorige week ook zijn blok af en ik had beloofd ook die te maken zodat hij kon zien hoe die van hem zat en hem vergelijken. Dus herhaalde ik de stappen boven met zijn blok en een simpel katoentje.
Daar zijn geen foto's van want toen sloeg de frustratie toe. Het blok zat niet goed. Mijn boezem werd een verkeerde kant op geduwd. De kant waar een jonge blom ook inderdaad de boezem heeft zitten; wat hoger dus. Ook op de heupen zat alles strak. Tegen die tijd was ik behoorlijk chagerijnig geworden. Had ik nou echt zo'n maf lijf dat al die patronen gewoon niet passen? Ik had wel eens gehoord dat couturiers ophouden bij maat 46 met ontwerpen, want daarboven gaat een en ander anders in elkaar zitten.
Na een peptalk van Shurf (Lief!) en een nacht slapen vanochtend zelf maar opnieuw begonnen. Eerst maar eens uitvoering alle maten opgenomen, ook die ik niet nodig dacht te hebben voor het patroon. En toen bleken al gauw twee dingen;
- mijn boezem zit inderdaad een stukje lager dan gebruikelijk en is disproportioneel; als je de bustewijdte in tweeen deelt kom je niet midden op mijn zij uit, maar verder naar voren. Daar moest ik dus voor compenseren.
- ten tweede is blijkbaar bij een normaal persoon de heupwijdte minder breed dan de bustewijdte; want bij het patroon van Shurf wordt de breedte afgepast op de bustelijn, en er ruimte afgetrokken voor de heup en buik. Er valt bij mij niks af te trekken, het is zelfs zo'n zes cm breder. Ook daar moest ik dus voor compenseren.
Maar ja, er valt niks te compenseren als je niet eerst weet hoe het moet, dus met frisse moed patroonpapier uitgelegd en aan het tekenen.
Daarbij deed ik meteen de nodige aanpassingen. De heuplijn verder uit laten buigen was makkelijk, de middellijn verschuiven zodat bovenaan de proporties goed kwamen was een stuk lastiger. Uiteindelijk ben ik er de hele dag mee bezig geweest!
En was dit het eindresultaat:
Snel een niet-rekbaar stofje uit de stapel getrokken en het blok in elkaar gezet...en toen kwam het moment supreme. Het aantrekken van het eigen maaksel.
En voila, het gleed over me heen als een slangenhuid! Ik was zo trots dat ik ter plekke een victory dance deed in mijn strakke proto-jurkje.
Er moeten nog twee kleine issues weggewerkt worden want hij valt nog niet zo mooi als de block van Janestarz; de halslijn is een tikje te hoog aan de voorkant, die heb ik open moeten knippen, en er mag nog een fractie meer stof bij de mouw af (zit een klein plooitje) maar dat kan makkelijk als ik zo'n lijn naar de zijkant afvouw zoals ik bij de zomerjurk gedaan heb. En de bolling naar de heup op de rug is wat te sterk en daar kon ik een nog strakkere lijn aanhouden, dus die mag nog een beetje weg zodat het allemaal wat vloeiender valt.
Maar al met al; heel veel geleerd dit weekeinde! Met dit blok kan ik aan de slag voor een nieuwe jurk voor Aurelia van prachtig grijs en zwart linnen wat ik heb liggen, en Shurf weet nu hoe hij zijn blok aan moet passen. Zijn volgende toets wordt een blok voor hemzelf.
Met dank aan Janestarz zonder wie we nooit aan dit alles begonnen zouden zijn!
Ik ben zo trots als een aap: I can do pattern me!
Maar op een gegeven moment loop je dan toch tegen een beperking aan. En die beperking was strak aangesloten kleding. Na drie jurken op een rij gemaakt te hebben die net niet lekker passen in het bovenlijf bood Janestarz me aan om een patroon voor me te maken. Een echt patroon, volgens de methode die zij op les leert.
Ik kreeg het patroon met enkele aanwijzingen van haar mee, met de belofte dat ik zou laten zien hoe ik ermee werkte. Dus stof gekocht en aan het werk.
Het patroon overtekenen was snel gedaan, en al snel had ik dan ook vier patroonstukken op tafel liggen die samen het Blok (want zo heet dat, leerde ik ook meteen van Janestarz) zouden vormen.
Er zaten voor mij een hoop nieuwe dingen in. De darts oftewel sucons van de buste naar de bovenkant bijvoorbeeld. Eigenlijk logisch dat er aan de bovenkant stof afmoet, want een mens loopt nou eenmaal niet vierkant naar boven toe. Bovendien, als je een lichaam hebt met - laten we maar zeggen - wat meer curves dan maatje 36, dan heb je ruimte voor de boezem nodig.
Ook nieuw was de aanpassing van de sucon, Janestarz had me helemaal uitgelegd hoe het moest. Eerst inknippen over de aangegeven lijn, dan de bovenste dart dichtvouwen, dan de lijn rond de boezem knippen, en weer dichtvouwen.
So far so good. Nu overnemen op de stof.
Ik had bedacht dat ik er geen rits in wou hebben, want hij moet later model zijn voor period dresses, dus had ik bedacht dat ik in de achterkant een beetje ruimte zou laten in het middenpand, en dan lusjes in de naad naaien zodat ik het met een koord weer passend kon trekken. Dat zie je ook bij zomerjurken wel vaker.
Maar tijdens het in elkaar zetten liep ik toch tegen een probleem aan. De schoudernaad van het achterpand was korter dan die van het voorpand, ongeveer drie centimeter korter. Nou kan ik best viegelieren maar drie centimeter kwijtraken is toch wat veel. Ik besloot het vanaf de mouwinzet passend te naaien, en dan de overgebleven stof bij de halsopening weg te knippen. Ik wou toch een vierkante hals in plaats van het ronde halsje wat op het patroon stond.
Met enig gevogel ging het goed, de rest ging probleemloos in elkaar. De mouwsgaten zaten een beetje krap aan de voorkant, maar ik besloot die wat bij te knippen als de mouwen erin gezet zouden worden, mits ik ruimte in de mouw zelf had.
Ik had besloten om eerst lange mouwen erin te zetten om te zien hoe het mouwpatroon uit twee delen stond, en het daarna in te korten tot korte mouwtjes voor de definitieve jurk.
Maar wat bleek, de mouw wou helemaal niet meewerken. Toen ik de mouw in elkaar gezet had bleek de mouwkop tot halverwege mijn bovenarmen te komen, mijlenver van mijn oksel (op de foto rechts, niet op de onflatteuze houding letten). Als ik de mouwkop echter minder hoog maakte kon mijn bovenarm er niet meer in (foto links, met zo mogelijk nog onflatteuzere bovenarm). Een andere mouw knippen volgens de methode die ik altijd toepas ging niet meer, want inmiddels had ik slechts nog snippers van de stof over en zeker geen ruimte voor een mouw. Nou ja, zomerjurken zijn ook mooi zonder mouw!
Alles afgewerkt en ingekort en voila; een zomerjurk (hij moet nog gestreken worden, dan vallen ook de inzetten in de rok wel mooi glad, nu is het nog een beetje bobbelig). Ik was er alles bij elkaar erg blij mee; de drie mislukte jurken zaten verre van zo mooi als deze! Ik vind de lijn over de buste en de pasvorm van het bovenlijfje erg mooi!
Maar het verhaal is nog niet af.
Shurf was dusdanig geïnspireerd geraakt door het zien van het patroon van Janestarz dat hij voor zichzelf bedacht had dat hij dat ook wou kunnen (en ik eigenlijk ook wel). Dus ging hij op internet aan het zoeken tot hij de uitleg van een blok had, kocht prompt twee boeken en ging aan het werk. Dan zou ook de mouw-issue wel beter gaan dachten we. Hij had vorige week ook zijn blok af en ik had beloofd ook die te maken zodat hij kon zien hoe die van hem zat en hem vergelijken. Dus herhaalde ik de stappen boven met zijn blok en een simpel katoentje.
Daar zijn geen foto's van want toen sloeg de frustratie toe. Het blok zat niet goed. Mijn boezem werd een verkeerde kant op geduwd. De kant waar een jonge blom ook inderdaad de boezem heeft zitten; wat hoger dus. Ook op de heupen zat alles strak. Tegen die tijd was ik behoorlijk chagerijnig geworden. Had ik nou echt zo'n maf lijf dat al die patronen gewoon niet passen? Ik had wel eens gehoord dat couturiers ophouden bij maat 46 met ontwerpen, want daarboven gaat een en ander anders in elkaar zitten.
Na een peptalk van Shurf (Lief!) en een nacht slapen vanochtend zelf maar opnieuw begonnen. Eerst maar eens uitvoering alle maten opgenomen, ook die ik niet nodig dacht te hebben voor het patroon. En toen bleken al gauw twee dingen;
- mijn boezem zit inderdaad een stukje lager dan gebruikelijk en is disproportioneel; als je de bustewijdte in tweeen deelt kom je niet midden op mijn zij uit, maar verder naar voren. Daar moest ik dus voor compenseren.
- ten tweede is blijkbaar bij een normaal persoon de heupwijdte minder breed dan de bustewijdte; want bij het patroon van Shurf wordt de breedte afgepast op de bustelijn, en er ruimte afgetrokken voor de heup en buik. Er valt bij mij niks af te trekken, het is zelfs zo'n zes cm breder. Ook daar moest ik dus voor compenseren.
Maar ja, er valt niks te compenseren als je niet eerst weet hoe het moet, dus met frisse moed patroonpapier uitgelegd en aan het tekenen.
Daarbij deed ik meteen de nodige aanpassingen. De heuplijn verder uit laten buigen was makkelijk, de middellijn verschuiven zodat bovenaan de proporties goed kwamen was een stuk lastiger. Uiteindelijk ben ik er de hele dag mee bezig geweest!
En was dit het eindresultaat:
Snel een niet-rekbaar stofje uit de stapel getrokken en het blok in elkaar gezet...en toen kwam het moment supreme. Het aantrekken van het eigen maaksel.
En voila, het gleed over me heen als een slangenhuid! Ik was zo trots dat ik ter plekke een victory dance deed in mijn strakke proto-jurkje.
Er moeten nog twee kleine issues weggewerkt worden want hij valt nog niet zo mooi als de block van Janestarz; de halslijn is een tikje te hoog aan de voorkant, die heb ik open moeten knippen, en er mag nog een fractie meer stof bij de mouw af (zit een klein plooitje) maar dat kan makkelijk als ik zo'n lijn naar de zijkant afvouw zoals ik bij de zomerjurk gedaan heb. En de bolling naar de heup op de rug is wat te sterk en daar kon ik een nog strakkere lijn aanhouden, dus die mag nog een beetje weg zodat het allemaal wat vloeiender valt.
Maar al met al; heel veel geleerd dit weekeinde! Met dit blok kan ik aan de slag voor een nieuwe jurk voor Aurelia van prachtig grijs en zwart linnen wat ik heb liggen, en Shurf weet nu hoe hij zijn blok aan moet passen. Zijn volgende toets wordt een blok voor hemzelf.
Met dank aan Janestarz zonder wie we nooit aan dit alles begonnen zouden zijn!
Ik ben zo trots als een aap: I can do pattern me!