Частая редкость?
В 4 выпуске «Средневековых тюрко-татарских государств» (2012) помещены материалы круглого стола, где А.В. Малов высказал мысль, что упомянутый в летописи Величко случай (Серко убивает невольников, не пожелавших возвращаться в Украину) исключительный (речь вообще-то шла о бегстве русских дворян к Девлету Гирею в 1571 году). Но мне кажется дело в другом. Скорее просто источник очень известный, но сами случаи такие там-здесь встречаются (хотя и менее известны). Например, вот пара случаев, когда невольники не хотят возвращаться в Польшу, считая, что им в Турции жить мусульманами получше, чем католиками - на прежней родине. См. Dziubiński A. Poturczeńcy polscy. Przyczynek do historii nawróceń na islam w XVI-XVIII w. // Kwartalnik Historyczny Rocznik CII, 1995, 1. С. 19-37, С. 35:
«Oto w 1776 r., wedle słów księdza Adama Orłowskiego, „Urodzona Marianna Zaborowska ze wsi Głębokiej, z województwa podolskiego, wieku 26 lat, niewoli 12, którą będąc wykupioną, że nie chciała odstąpić błędów mahometańskich, do których była przeszła z wiary katolickiej, przeto zamieniona została za dziecię małe i Marianny tejże pomienionej matkę”. Rodzina pod wpływem różnic wiary została rozbita, matka wróciła do Polski, córka wybrała Turcję. Inny przykład z połowy XVIII w., przytoczony przez Jana Reychmana, dotyczył również akcji redempcyjnej podczas której do trynitarzy zgłosiło się siedmiu braci, urodzonych już w niewoli i mających tam zrodzone dzieci, którzy przyszli porozmawiać z zakonnikami po polsku lecz nie dali się namówić na powrót do Polski, gdyż byli muzułmanami».