Dia Sorto / Suerte Divina
eo:
es:
Antaŭ kelkaj tagoj mi televidis per unu el la skandalaj televidkanaloj de mia lando, novaĵprogramon kun aparta sekcio, en kiu aperis maljuna vidvino, kiu estas duonblinda k kiu preskaŭ ne povas piediri plu (ŝi uzas bastonon por stari)... Ŝi loĝas en malriĉega domaĉo kaj pro tio ke ŝi ne ricevas emeritan pension (en mia lando, tio estas normala afero, ĉar preskaŭ duono de la loĝantaro ne havas), ŝi bezonas helpon de siaj najbaroj por ne morti k moviĝi por iri al iu alia loko - najbaroj devas porti ŝin por iri al la preĝejo kaj devas helpi ŝin por manĝi... vi povas imagi la ceteron.
Tiu televidprogramo (pri novaĵoj) montras tiajn realaĵojn ĉiutage de antaŭ kelkaj jaroj, kaj ĉiam estas okazoj por montri, ĉiunokte. La raportistoj ĉiam petas helpon de la spektantaro por helpi tiujn personojn...
Ne necesas diri ke estas multegaj helpendaj personoj en mia lando.
Kompreneble tiu televidkanalo volas montri ke oni devus esti pli helpema je mizeruloj. Tamen la gvidlinio de tiu amas(mis)informilo - la sama gvidlinio de la ŝtato, k de Kapitalistoj - estas ke malriĉeco estas speco de Dia Sorto... neniu estas kulpa je tio.
Hieraŭ nokte aperis denove la vidvinon... okazas ke la televidkanalo distrunpetis la solvon de tiu problemo, ili diris na: “Plenumita Misio” - ili faras ĝin multfoje -:
(La edzino de nia deĵora prezidanto direktas la Nacian Sekretariejon pri Familio. Do ŝi ĉiam aperas en televido kiam la lando ricevas helpajn donacojn de aliaj landoj kaj supoze, ankaŭ devas zorgi pri familiaj aferoj ene de la tuta lando. Fine oni povas diri ke ŝi direktas la bonkorajn agojn de la ŝtato.)
Nu, tiu eleganta k belŝajna sinjorino (la edzino de la prezidanto) donacis - pere de alia oficisto (ŝi ne iris la malriĉan kvartalon) k per mono de la menciita Sekretariejo, t.e. de la ŝtato - plurajn aferojn al tiu vidvino: Vestaĵojn, plejdojn, kapkusenojn, manĝaĵojn, necesejan paperon kaj aliajn aferojn. Antaŭvideble, la malriĉa vidvino estis ege feliĉa, neniam ricevis tiom da donacoj, neniam havis tiom da novaj aferoj. Ŝi karesis la plejdojn k kapkusenojn, neniam havis tiajn delikatajn posedaĵojn. Post la senlima surprizo, ŝi dankegis k benis multe la edzinon de la prezidanto kaj ŝian tutan familion...
Kiam la edzino de la deĵora prezidanto helpas iun aŭ donacas ion, amas(mis)informiloj emfazas ke ne temas pri agoj far la tuta ŝtato, nek far la impostoj de la popolo, sed nur far, aŭ ŝi aŭ ŝia edzo aŭ iu proksimulo...
Hace unos días vi en la tele en uno de los canales de televisión de escándalo de mi país, un programa con una sección especial, en la cual salió una ancianita viuda, que es casi ciega y que ya casi no puede caminar (usa bastón para sostenerse en pie)... Vive en una champa y debido a que ella no tiene pensión de vejés (en mi país, eso es una cosa muy normal, porque casi la mitad de la población no tiene), necesita ayuda de sus vecinos para no morirse y moverse para ir a algún otro lugar - los vecinos tienen que llevarla para ir a la iglesia y tienen que ayudarle para comer... se pueden imaginar el resto.
Ese programa de televisión (un noticiario) saca estas cosas todos los días desde hace unos años, y siempre hay casos para sacar, todas las noches. Los reporteros siempre piden ayuda para estas personas a la audiencia...
No es necesario decir que hay muchísimas personas que se tienen que ayudar en mi país.
Por supuesto que ese canal de televisión quiere mostrar que se debería ser más colaborador con los miserables. Sin embargo la linea de ese médio de (des)información masiva - la mísma linea del estado, y de los capitalistas - es que la pobreza es una especie de Suerte Divina... nadie es culpable de ella.
Ayer en la noche salió de nuevo la viuda... sucede que el canal de televisión exclamó a los cuatro vientos la solución de aquel problema, dijeron: “Misión Cumplida” - lo hacen muchas veces -.
(La espoza de nuestro presidente de turno dirige la Secretaría Nacional de la Familia. Así que siempre sale en la tele cuando el país recibe donaciones de otros países y supuestamente, también tiene que atender los asuntos familiares dentro de todo el país. Al final se puede decir que dirige las buenas obras del gobierno.)
Bueno, esa elegante y disque bella señora (la esposa del presidente) donó - por medio de otro empleado (ella no fué a la barriada) y con dinero de la mensionada Secretaría, es decir, del estado - varias cosas a la viuda: Ropa, frazadas, almohadas, comida, papel higiénico y otras cosas. Previsiblemente, la pobre viuda se puso muy feliz, nunca había recibido tantos regalos, nunca antes tuvo tantas cosas tan finas. Después de la infinita sorpreza, le agradeció y bendijo muchísimo a la esposa del presidente y a toda su familia...
Cuando la esposa del presidente en turno ayuda a alguien o regala algo, los medios de (des)información masiva enfatizan que no se trata de acciones de todo el estado, ni de los impuestos del pueblo, sino sólo de ella o de su esposo o de alguien cercano...
Nu, krom la politika kaj ekonomia problemoj de tiu agmaniero - tute fia -, ekzistas pensmaniero (kiu konvenas multe al povuloj) kiu subtenas la ne-menciatan ideon ke EKZISTO DE MALRIĈULOJ KAJ RIĈULOJ ESTAS NORMALA AFERO, kaj eĉ pli terure: ke NENIU ESTAS KULPA JE TIO.
Tio estas ege grandaj historiaj mensogo k eraro. Tio ne povas esti!!!
La tuta mondo devas kompreni ke la nekredebla - kaj ĉiam kreskanta - malegaleco inter la havo de la plej riĉaj k la plej malriĉaj ne estas Dia Sorto... Tia viv-, pens- k ag-maniero ofendas la Dion je kiu mi kredas (kaj mi volas kredi je la Dio de Jesuo).
Fine ne gravas - mi pensas -, kian ekonomisistemon oni uzu (tamen, mi estas komunisto k tute kontraŭkapitalisto), sed se tiu sistemo malpermesas ke ĉiuj homoj sur la tero vivu digne, ke havu almenaŭ la plej bazan porvivaĵon, k ke estu vere liberaj pensi, studi k esplori; tiu sistemo devas do esti kondamnita far la tuta homaro. Kapitalismo estas tiel... devus esti kondamnita far la tuta homaro, ĉar Tiom da personoj malsat-mortas ĉiutage!!! dume en Usono kaj aliaj landoj, estas personoj - malmultaj - kiuj fie k ege malŝparas je stultaĵoj montojn da mono!!! (kaj ne necesas paroli pri la fakto ke ne estas juste gajnitaj rimedoj, sed ŝtelita k rabita riĉeco de aliaj popoloj).
Do ne permesu ke la Kapitalisma Sistemo konvinku nin pri tiuj grandaj mensogoj kiuj nur konvenas al povuloj de tiu sistemo.
Bueno, además de los problemas políticos y económicos que esa forma de actuar - repugnante -, existe una manera de pensar (que conviene mucho a los poderosos) que sostiene la no mencionada idea de que LA EXISTENCIA DE RICOS Y POBRES ES UNA COSA NORMAL, y aún más terrible: que NADIE ES CULPABLE DE ELLO.
Eso es un enorme error y una mentira histórica. ¡¡¡Eso no puede ser!!!
Todo el mundo tiene que comprender que la increible - y siempre creciente - desiguald entre lo que poseen los más ricos y los más pobres no es Suerte Divina... Tal manera de vivir, de pensar y de actuar, ofende al Dios en el que yo creo (y quiero creer en el Dios de Jesús).
Al final no importa - yo creo -, qué tipo de sistema económico se use (sin embargo, soy comunista y totalmente anticapitalista), pero si ese sistema impide que todos los seres humanos en la tierra vivan dignamente, que tengan al menos el conqué más básico, y que sean verdaderamente libres de pensar, estudiar y explorar; entonces ese sistema tiene que ser condenado por toda la humanidad. El Capitalismo es así... tendría que ser condenado por toda la humanidad, porque ¡¡¡Tantas personas mueren de hambre todos los días!!! mientras que ¡¡¡en Estados Unidos y otros países, hay personas - pocas - que asquerosamente desperdician en estupideces montañas de dinero!!! (y no es necesario hablar del hecho de que no son recursos justamente ganados, sino riqueza hurtada y robada de otros pueblos).
Así que no permitamos que el Sistema Capitalista nos convenza de esas grandes mentiras que sólo le convienten a los poderosos de ese sistema.