eo:
es:
Nu, mi revenis el Gvatemalo miahejmen la pasintan mardon...
sed mi pasigis ĉi tiujn tagojn respondante plurajn
retleterojn...
k ankaŭ mi ellitiĝis tre malfrue ĉiutage la
pasintan semajnon ... du tagojn mi ellitiĝis je la
10:30atm!!!! Kia honto!!
Eĉ mi ne povas kredi tion... sed veras... mi estis (k
ankoraŭ estas) treege laca... nekredeble.
Nu, la vojaĝo estis komforta... mi pagis USD 39.00 por
iri k reveni buse (pasis 4 horoj de San-salvadoro ĝis la
urbo Gvatemalo). La buso havis komfortegajn seĝojn
...
necesejon, kuseneton, kovrilon (maldikan peplomon) k televidon
(sed mi ne ŝatas la montritajn filmojn).
Bedaŭrinde busirado iomete naŭzas min
k dolorigas mian kapon... tial mi provis dormi la tutan vojaĝon
(kompreneble mi ne povis). Krome mi iris sola, do ne estis okazo
paroli dum la vojaĝo.
Mi esits agrable ricevita tie en la urbo Gvatemalo far Sinjoro
Edgar Oliva (la ĉi-tempa plej aktiva gvatemala e-isto). Mi
tranoktis komforte ĉe la hejmo de Sinjoro Julio Garzaro
Sanchez.
Ni, poste, renkontiĝis i.a. kun Sinjorino Consuelo de
Sanchez-Latour, kiu esperantistiĝis je 1954-5 k estis
aktiva esperantisto tiutempe. Ŝi eĉ verkis je 1958
dulingvan libron (es-eo) pri nia lingvo k pri Gvatemalo:
Esperanto Tra la Mondo - Esperanto a través del
mundo, elĉerpita de antaŭ multaj jardekoj. Ŝi
donacis ekzemplerojn al la ĉeestantoj (bedaŭrinde mi
ankoraŭ ne komencas legi ĝin
).
Sabate nokte kiam ni vere kunvenis, parolis pri multaj aferoj:
pri pasintaj tempoj (mi estis la plej juna k konis neniun, sed
kelkaj el ili ne vidis unu la alian de antaŭ multaj jaroj),
pri la libroj de sinjorino Sanchez-Latour, pri la gvatelama
politiko k historio, k pri mia impreso de la urbo (tiutage matene
S-ro Garzaro kun-piediris kun mi tra kelkaj gravaj partoj de la
urbo).
Estis agrable paroli flue esperanton... sed la sperto estis
tro malsimpla por rakonti ĝin tute en nur unu blogero, do mi
nur priskribos ĝin kiel treege agrablan travivaĵon.
Estas pli bone diri nenion ol diri tro malmulte.
Poste eble okazos denove renkontiĝo kiun partoprenos
ankaŭ pli junaj esperantistoj. Kaj mi volonte k plezure
helpos ilin lerni k praktiki esperanton.
Nun mi devas prizorgi la salvadoran e-movadon...
Antaŭen!! Helpu min pri tio, do.
Bueno, regresé de Guatemala a mi casa el martes
pasado... pero pasé estos días respondiendo
correos...
y también me levanté de la cama muy tarde todos los
días de la semana que pasó... ¡¡¡dos
días me levanté a las 10:30am!!!! ¡¡Qué
verguénza!!
Ni yo me lo puedo creer... pero es cierto... he estado bien
cansado... increible.
Bueno, el viaje fue confortable... pagué USD 39.00 para
ir y venir en bus (hicimos 4 horas desde San Salvador a la Ciudad
de Guatemala). El bus tenía asientos super cómodos
...
sanitario, almuaditas, frasadas y televisión (pero no me
gustaron las películas que pasaron).
Lamentablemente ir en bus me da algo de nauzeas
y me dolió la cabeza... por eso traté de dormir
durante todo el viaje (obviamente no pude). Además iba
solo, así que no hubo ocación de hablar durante el
trayecto.
Fui agradablemente recibido allá en la ciudad de
Guatemala por el Señor Edgar Oliva (el actualmente más
activo esperantista guatemalteco). Pasé la noche
confortablemente en la casa del señor Julio Garzaro
Sanchez.
Después, nos reunimos entre otros, con la señora
Consuelo de Sanchez-Latour, que es e-ista desde 1954-5 y
fue activa e-ista en aquel tiempo. Ella hasta escribió en
1958 un libro bilingüe (es-eo) sobre nuestra lengua (eo) y
sobre Guatemala: Esperanto Tra la Mondo - Esperanto a
través del mundo, agotado ya hace muchas décadas.
Ella le obsequió ejemplares a los presentes
(lamentablemente todavía no comienzo a leerlo
).
El sábado por la noche, cuando de verdad nos reunimos,
hablamos de muchas cosas: de los viejos tiempos (yo era el más
joven y no conocía a nadie, pero algunos de ellos no se
veían desde hace años), de los libros de la señora
Sanchez-Latour, de la política y la historia de Guatemala,
y de mi impresión de la ciudad (ese día por la
mañana, el señor Garzaro me llevó por varias
partes importantes de la ciudad).
Fue agradable hablar esperanto con fluidez... pero la
experiencia fue demasiado compleja para contarla tada en un sólo
post, así que sólo la describiré como una
muy pero muy agradable experiencia. Es mejor no decir nada que
decir demasiado poco.
Talvez después se dé de nuevo un encuentro en el
que participen también e-istas más jóvenes.
Y con gusto les ayudaré a aprender y practicar esperanto.
Ahora tengo que trabajar en el movimiento e-ista
salvadoreño...
¡¡Así que ánden!! ¡¡Ayúdenme
con eso!!