Раман-С
Мая любая п'е марціні без гарэлкі ці соку,
Нават без аліўкі на шпажцы ад кактэлю.
Начуе пад чыстым небам, а не за калючым дротам,
Там дзе не спыняюцца вагоны метрапалітэну.
Вельмі-вельмі даўно была паслухмянай дзяўчынкай,
Пасля, калі надакучыла, зляпіла з сябе бізнес-ледзі.
Не прызнавала паўночных пацалункаў і пылкіх абдымкаў,
Пакуль не з'явіўся той паўп'яны лонданскі дэндзі.
Які напіваўся віскі, цеплым без содавай і без леду,
Спяваў у пабах Вэст-Энда граючы на кантрабасе і саксафоне,
Вяселыя матывы з даўно спіўшыміся сябрамі па м'юзік-холу,
І нават не думаў аб роднаснай душы і бізнес-леді ў адным флаконе.
Гісторыі гэтай магло і не быць, але бляцкае надвор'е Лондана,
Дазволіла сыйсціся на Бэйкер-стрыт дзвюм рознапалярным катэгорыям
людзей, якія складаюць сацыяльныя слаі насельніцтва гэтага горада
Сплесція ў адно цэлае нястачы фунта на віскі і паўночнай мелнахоліі.
Было шмат потнага сэксу і яшчэ болей размоваў за жыцце, падушам,
І ніхто не заўважыў як адбылася змена позаў з камасутры і прыярытэтаў,
Я даведаўся ўсе пра бізнес-планы і як выжна выконваць план,
Яна--пра прыгажосць адзіноты, алкагольную залежнасць і пах нікатыну ў паверты.
З той пары мы разам п'ем марціні без гарэлкі ці соку,
Закусваем пацалункамі, цыгарэтным дымам, ды песьнямі Морысана.
Начуем пад чыстым небам і ў ложку разам пакрываемся потам,
І не бачым зранку, ні Лондан ні сраныя вагоны яго метрапалітэну.