(Untitled)

[ahousekeeper]

Ոնց եմ պայթում, երբ մարդն իր անձնական շահը, անձնական հետաքրքրությունը քիչ է փորձում է ներկայացնել, որպես ազգանվեր ու առաջնային կարևորություն ունեցող գործ, դեռ մի բան էլ բկիցդ բռնում է, թե. «Պիտի ամեն ինչ թողնես, ու սրանով զբաղվես»։

Փաստորեն, ոչ մի հնարավորություն չի թողնում, որ առանց իրեն չորելու այդ հարցի կողքով անցնես։

Comments

[adi64]

Եվ լավ է, երբ մարդ կարողանում է էդպես չորով մերժել... :)

[ahousekeeper]

Ու վերջում մերժողին հանում են հիստերիկ ու չհայրենասեր :)

[noni_no]

"ինչ անըմ ենք, մեր երեխեքի/ազգի/երկրի/ժողովրդի հըմար ենք անըմ" տարբերա՞կն է

[ahousekeeper]

Մի քիչ ուրիշ, բայց քո նկարագրածն էլ է լրիվ համընկնում գրառմանս թեմային :)

[vaykuneci]

Ողջույն Կարեն ջան: Անցած բոլոր տոների առթիվ քեզ շնորհավորելով հանդերձ` կամենում եմ առաջարկել քեզ ամենամյա դարձնել մեր «հետամանորյա» դասախոսությունների ավանդույթը. այս անգամ եթե երկու օրվա մեջ կարող ես կազմակերպել, ապա կարելի է «Գրաբարը` որպես հայոց դասական լեզու» թեմայով դասախոսություն կարդալ: Եթե հիշում ես, նախորդ տարի հունվարի 12-ին խոսեցինք Սուրբ Պատարագի արարողության մեկնության մասին:

[ahousekeeper]

Ալեքս ջան, այս տարի երևի որևէ բան չանեմ։ Հոգնած եմ, մտքերս էլ մի քիչ ուրիշ տեղերում են հիմա։ Ինձ մի քանի ամիս հանգիստ է անհրաժեշտ։ Ներողությունդ եմ հայցում։

[vaykuneci]

Եթե այդչափ հոգնած ես, ինչո՞ւ չես վեր կենում ու մի քանի օրով Քարվաճառ գալիս: Փայտս բավարար է` վառարանը միշտ վառ պահելու համար: Մտածիր: )))

[ahousekeeper]

Որովհետև ամեն օր մի 100 հատ գործ ա գլխիս թափվում, մեծ մասամբ՝ լրիվ անկապ, բայց նույնիսկ դրանցից ազատվելն արդեն ինքնին ծանր աշխատանք է։ Այս գրառման մեջ նշվածը՝ քեզ օրինակ։