(no subject)
2018-1971. Каткоў і Еўтух
Прачытаў пра свайго настаўніка Каткова і такія газетныя штампы: “...усе дзеці, незалежна ад таго, хто ў іх бацькі, для яго аднолькава любімыя. Ні нацыянальнасць дзіцяці, ні сацыяльнае палажэнне ягоных бацькоў для Сяргея Пятровіча значэння не мелі”. Зразумела, што падобнае мог напісаць толькі чалавек, які ніколі не наведваў студыю Сяргея Каткова. Для Каткова ўсё мела значэнне. І сацыяльны статус бацькоў, і нацыянальнасць, і стан здароўя... Сяргей Пятровіч асабліва цаніў і адзначаў у дзецях мастакоўскія здольнасці, яно і зразумела. Лёня Еўтух запомніў адзнаку Сяргея Каткова надоўга: “Таленту ў цябе няма, але ўпартасць ёсць!” Лёня ўсё сваё мастакоўскае жыццё і праехаў на адной упартасці. Зараз ён у пяцьдзесят восем піша ў манастырскай майстэрні праваслаўныя іконы. Зарабляе мастацтвам на кавалак хлеба. Зарабляе жывапісам, бо настаўніку Каткову было важна казаць сваім вучням праўду, бо для Сяргея Пятровіча было важным усё, што тычылася ягоных самых любімых і самых звычайных вучняў, нават тады, калі ў іх малюнках не праглядалася таленту.
Прачытаў пра свайго настаўніка Каткова і такія газетныя штампы: “...усе дзеці, незалежна ад таго, хто ў іх бацькі, для яго аднолькава любімыя. Ні нацыянальнасць дзіцяці, ні сацыяльнае палажэнне ягоных бацькоў для Сяргея Пятровіча значэння не мелі”. Зразумела, што падобнае мог напісаць толькі чалавек, які ніколі не наведваў студыю Сяргея Каткова. Для Каткова ўсё мела значэнне. І сацыяльны статус бацькоў, і нацыянальнасць, і стан здароўя... Сяргей Пятровіч асабліва цаніў і адзначаў у дзецях мастакоўскія здольнасці, яно і зразумела. Лёня Еўтух запомніў адзнаку Сяргея Каткова надоўга: “Таленту ў цябе няма, але ўпартасць ёсць!” Лёня ўсё сваё мастакоўскае жыццё і праехаў на адной упартасці. Зараз ён у пяцьдзесят восем піша ў манастырскай майстэрні праваслаўныя іконы. Зарабляе мастацтвам на кавалак хлеба. Зарабляе жывапісам, бо настаўніку Каткову было важна казаць сваім вучням праўду, бо для Сяргея Пятровіча было важным усё, што тычылася ягоных самых любімых і самых звычайных вучняў, нават тады, калі ў іх малюнках не праглядалася таленту.