(no subject)
Weet je wat ik zo leuk vind aan reizen? Dat je mensen ontmoet. Ik heb nu 2 keer gehad dat ik iemand tegenkwam op de heenweg en de terugweg kwam ik die persoon weer tegen en dat vond ik beide keren zo leuk! Zelfs zo leuk dat ik het nu hier neer zet.
De eerste keer ging ik naar school en ging een wat oudere vrouw voor mij zitten. Ze glimlachte vriendelijk en ik ging wat rechtop zitten. Op een gegeven moment minderen we vaart en ze staat op, doet een raampje open en kijkt naar buiten. Dan begint ze heftig te zwaaien naar een vrouw van ongeveer dezelfde leeftijd. Ze lacht weer naar me als ze gaat zitten en ik zeg vriendelijk; ''Volgens mij zag ze u wel'' en daar antwoordde de vrouw weer iets op (wat ik nu even vergeten ben). De trein stopt en de vrouw komt naast haar zitten. Direct beginnen ze een heel gesprek en af en toe kijken beide vrouwen mij aan en lachen dan even. Nog altijd even vriendelijk.
Als ik dan vrij ben van school en samen met Sil op de banken van de trein neer plof kijk ik even om me heen en zie dezelfde vrouw weer samen met 'andere vrouw'. Ik kijk haar aan, net zo lang tot ze mij ook herkent en we beginnen een gesprek. Zo leuk!
Gisteren, onderweg naar Nikki toe, weer. Ik zit in een dubbeldekker (de 2e keer in m'n leven) en er komt een vrouw van in de 30 voor me zitten met haar zoontje van ongeveer 8 a 9 jaar jong. De zoon is wat vervelend en wil echt vanalles weten. Bij elk station vraagt ie aan zijn moeder of ze hier eruit moeten en hij vraagt bij alles wat hij ziet; ''Wat is dat, mamaaaaaa''. Je begrijpt, niet altijd even leuk als je rustig een boek wil lezen of gewoon ongestoord naar buiten wil kijken. De vrouw begint op een gegeven moment met een opwaardeerkaart te klooien, ze snapte er overduidelijk geen reet van, dus ik bood aan om te helpen (aangezien ik dat 2 a 3 keer per maand doe) en dat vond ze erg fijn. Ze wist niet eens dat je een kraslaag moest verwijderen en dan de code moest intoetsen. Uhm ja, zal wel de leeftijd zijn dan.
Anyway, ik reis een uur terug naar Zwolle en wie zie ik daar als ik de trap afloop? Domme mevrouw met haar vervelende zoon! Even gebabbeld onder het lopen en toen ieders weer zijn eigen kant op.
Oke, oke, die mensen zie je waarschijnlijk van je lang zal ze leven niet weer, maar toch is het leuk!
De eerste keer ging ik naar school en ging een wat oudere vrouw voor mij zitten. Ze glimlachte vriendelijk en ik ging wat rechtop zitten. Op een gegeven moment minderen we vaart en ze staat op, doet een raampje open en kijkt naar buiten. Dan begint ze heftig te zwaaien naar een vrouw van ongeveer dezelfde leeftijd. Ze lacht weer naar me als ze gaat zitten en ik zeg vriendelijk; ''Volgens mij zag ze u wel'' en daar antwoordde de vrouw weer iets op (wat ik nu even vergeten ben). De trein stopt en de vrouw komt naast haar zitten. Direct beginnen ze een heel gesprek en af en toe kijken beide vrouwen mij aan en lachen dan even. Nog altijd even vriendelijk.
Als ik dan vrij ben van school en samen met Sil op de banken van de trein neer plof kijk ik even om me heen en zie dezelfde vrouw weer samen met 'andere vrouw'. Ik kijk haar aan, net zo lang tot ze mij ook herkent en we beginnen een gesprek. Zo leuk!
Gisteren, onderweg naar Nikki toe, weer. Ik zit in een dubbeldekker (de 2e keer in m'n leven) en er komt een vrouw van in de 30 voor me zitten met haar zoontje van ongeveer 8 a 9 jaar jong. De zoon is wat vervelend en wil echt vanalles weten. Bij elk station vraagt ie aan zijn moeder of ze hier eruit moeten en hij vraagt bij alles wat hij ziet; ''Wat is dat, mamaaaaaa''. Je begrijpt, niet altijd even leuk als je rustig een boek wil lezen of gewoon ongestoord naar buiten wil kijken. De vrouw begint op een gegeven moment met een opwaardeerkaart te klooien, ze snapte er overduidelijk geen reet van, dus ik bood aan om te helpen (aangezien ik dat 2 a 3 keer per maand doe) en dat vond ze erg fijn. Ze wist niet eens dat je een kraslaag moest verwijderen en dan de code moest intoetsen. Uhm ja, zal wel de leeftijd zijn dan.
Anyway, ik reis een uur terug naar Zwolle en wie zie ik daar als ik de trap afloop? Domme mevrouw met haar vervelende zoon! Even gebabbeld onder het lopen en toen ieders weer zijn eigen kant op.
Oke, oke, die mensen zie je waarschijnlijk van je lang zal ze leven niet weer, maar toch is het leuk!