Vandaag ben ik geweest naar hier naartoe
Ik voelde de grond nie meer onder mijn voeten
toen hurkte ik
wachtend op mijn melk
maar het wilde niet komen
Uitendelijk heb ik de muren wit geverfd
terwijl er wolken voorbij dreven, ze zagen er zo lomp en leeg uit dat mijn foto lelijker werd door een overvloed aan gelach. . . Ik lach. Ik heb gelagt.
Ik rokte
mijn rok omhoog
Ik lokte
de wolken
naar hier naartoe
onder mijn rokske
terwijl de wind mijn billekes koud blies
terwijl de wind m'n rokske naar omhoog bles
Ik schreeuwde de lucht kapot
hebt ge haar gezien, Heer?
Zweer me dat ge u niks meer herrinertd en ik zal de zweer van u afschrappen, de zweer die ik ben voor u op uw ledematekes. De leden van uw matekes. Stomme maten. Maten verstommen nog meer als ze voelen hoe de madekes beginnen te krioelen onder hun huid. Als levende onderhuidse piercingskes die op en neer bewegen net zoals de op en neer wegende buikskes van dode muizekes. Van september tot april.
mMm, Marilyn Monroe haar slaapkamerdeur zit allang op slot. . .erg op slot. Volgens mij stinkt het er.