Brief aan de wegenwerkers, deel III dacht ik.
Allerliefste wegenwerkers,
Daar de werken een kleine vordering hebben aangenomen voelde ik me toch genoodzaakt jullie even op de hoogte te stellen van mijn emoties.
Laat ik het in puntjes omschrijven, dat lees handiger.
- Voor het fietspad van Bazel naar Temse: een proficiat. Sinds het er lag is het zelfs nog maar één keer terug open gelegd. Dat is een record, denk ik zo!
- Ook het baantje naar het dreefje waar ik meestal in fiets, is mooi aangelegd.
Toch nog enkele opmerkingen, jullie kennen me.
- Als ik in Steendorp (via die villawijk waar ik niet in woon - maar het zou me niet mis staan) de baan oversteek - via eerder vermeld dreefje want de echte baan ligt alweer een weekje open - dan belanden mijn hersenen in een dualiteit van jewelste.
Enerzijds kan ik de borduur opknallen (twee nieuwe banden sinds maart), anderzijds kan ik vier meter op straat fietsen. Dit veroorzaakt echter een onveiligheidsgevoel bij de politie die telkens passeert. Wat later kan ik wel een mooi fietspad weer op, maar dat is nogal tijdrovend omdat er op het einde van dat fietspad een vijvertje ligt.
- Ik weet dat jullie een zwak hebben voor vijvertjes, maar toch even de vraag er iets aan te doen. Het is niet voor mij, het is voor al die andere slechtziende onwetenden die niet met het Oost-Vlaamse openbaar vervoer naar hun werk of school kunnen.
- Ik ga er mee stoppen. Ik neem nogal wat tijd in beslag, dat is me vaker verteld. Nog even opmerken dat de overgang straat-voetpad zo gedetailleerd gecamoufleerd is in Steendorp. Ik "verheug" me op het nieuwste deel van Carmegeddon, als ik er met mijn kapoentjes rond loop.
Ach ja.
Kruibeke waar lieve mensen wonen.
Steendorp waar veiligheid (h)eerst.
Met vriendelijk groeten,
Daar de werken een kleine vordering hebben aangenomen voelde ik me toch genoodzaakt jullie even op de hoogte te stellen van mijn emoties.
Laat ik het in puntjes omschrijven, dat lees handiger.
- Voor het fietspad van Bazel naar Temse: een proficiat. Sinds het er lag is het zelfs nog maar één keer terug open gelegd. Dat is een record, denk ik zo!
- Ook het baantje naar het dreefje waar ik meestal in fiets, is mooi aangelegd.
Toch nog enkele opmerkingen, jullie kennen me.
- Als ik in Steendorp (via die villawijk waar ik niet in woon - maar het zou me niet mis staan) de baan oversteek - via eerder vermeld dreefje want de echte baan ligt alweer een weekje open - dan belanden mijn hersenen in een dualiteit van jewelste.
Enerzijds kan ik de borduur opknallen (twee nieuwe banden sinds maart), anderzijds kan ik vier meter op straat fietsen. Dit veroorzaakt echter een onveiligheidsgevoel bij de politie die telkens passeert. Wat later kan ik wel een mooi fietspad weer op, maar dat is nogal tijdrovend omdat er op het einde van dat fietspad een vijvertje ligt.
- Ik weet dat jullie een zwak hebben voor vijvertjes, maar toch even de vraag er iets aan te doen. Het is niet voor mij, het is voor al die andere slechtziende onwetenden die niet met het Oost-Vlaamse openbaar vervoer naar hun werk of school kunnen.
- Ik ga er mee stoppen. Ik neem nogal wat tijd in beslag, dat is me vaker verteld. Nog even opmerken dat de overgang straat-voetpad zo gedetailleerd gecamoufleerd is in Steendorp. Ik "verheug" me op het nieuwste deel van Carmegeddon, als ik er met mijn kapoentjes rond loop.
Ach ja.
Kruibeke waar lieve mensen wonen.
Steendorp waar veiligheid (h)eerst.
Met vriendelijk groeten,