(no subject)
Wow, heb ik even een leeg moment.
Men dag was saai en ik ben die alledaagsheid zo beu. Ik weet het niet, ik wil entertainment. Het gevoel is raar genoeg versterkt doordat Peter Van De Veire terug is op StuBru, en ik het doorheb dat hij terug is. Elke dag thuis komen, computer opzetten en radio. Luisteren en lachen. Hoewel ik nu niet meer lach.
Men verlengd weekend was wel afwisselend. Donderdag met Nico naar thisishell gaan kijken in St Niklaas. Ondertussen op de kermis daar rondgelopen en elkaar hard gepest. Hij is kleiner dan mij en acht jaar ouder. Dat vroeg gewoon om in zijn haar - dat niet geblondeerd is, ok? - te zitten. We waren beiden koppig en konden elkaar precies niet uitstaan en dat was het leuke die dag. Het leukste was Thisishell die een pracht van een cover deed.
Vrijdag was minder. 's Avonds naar het feestje van Kaar. Ik heb de hele tijd achter de toog gestaan, wegens gebrek aan ander volk. En als er wel volk was dat had gezegd te helpen waren ze elkaar aan het binnendraaien. Op een bepaald moment betrapte ik M. en P. weer, en deed ik de koelkast te hard open. Er vloog een colafles naar beneden, glas ketste tot onder men nagel van de middelvinger aan mijn rechterhand. Nu heb ik er nog steeds last van. Het wondje opent vaak zomaar en begint dan weer voor een uurtje te bloeden.
Zaterdag was nog minder. Repmondrock. Ik ga er niet veel over zeggen, het stak me vrij hard tegen. Vast en zeker voor het feit dat ik er €12 voor had neergelegd! Volgend jaar zien ze er me niet meer. En te beseffen dat ik twee jaar geleden daar het fenomeen "moshpitvoet" heb opgedaan. Suckers.
Vandaag begon die van nederlands weer een boompje te zagen. Over ons leesdossier, toneelbespreking. Dat het niet voldeed aan haar behoeftes. Wel, ze moet weten dat haar behoeftes niet hetzelfde zijn als die van ons. En daar ben ik wel trots op.
Binnekort examens en ik zie het echt niet zitten. Ik denk dat ik me straks in de living ga zetten en hard ga huilen, dan zien mijn ouders nog eens dat ze een dochter hebben die aandacht nodig heeft. Meer dan haar broer. De computer zet ik binnekort dan ook af, dus ik kom niet veel meer online. Sorry.
Well... Got to go. Zeveren op noxa, ook een beetje. Het volk dat ik daar al heb leren kennen is te cool voor woorden. Zelfs de kerel vanop het forum waar ik me vroeger altijd bevond spreekt me nu af en toe aan. Te beseffen dat ik hem helemaal niet kon uitstaan.
Groeten,
Pluizige rosse.
Men dag was saai en ik ben die alledaagsheid zo beu. Ik weet het niet, ik wil entertainment. Het gevoel is raar genoeg versterkt doordat Peter Van De Veire terug is op StuBru, en ik het doorheb dat hij terug is. Elke dag thuis komen, computer opzetten en radio. Luisteren en lachen. Hoewel ik nu niet meer lach.
Men verlengd weekend was wel afwisselend. Donderdag met Nico naar thisishell gaan kijken in St Niklaas. Ondertussen op de kermis daar rondgelopen en elkaar hard gepest. Hij is kleiner dan mij en acht jaar ouder. Dat vroeg gewoon om in zijn haar - dat niet geblondeerd is, ok? - te zitten. We waren beiden koppig en konden elkaar precies niet uitstaan en dat was het leuke die dag. Het leukste was Thisishell die een pracht van een cover deed.
Vrijdag was minder. 's Avonds naar het feestje van Kaar. Ik heb de hele tijd achter de toog gestaan, wegens gebrek aan ander volk. En als er wel volk was dat had gezegd te helpen waren ze elkaar aan het binnendraaien. Op een bepaald moment betrapte ik M. en P. weer, en deed ik de koelkast te hard open. Er vloog een colafles naar beneden, glas ketste tot onder men nagel van de middelvinger aan mijn rechterhand. Nu heb ik er nog steeds last van. Het wondje opent vaak zomaar en begint dan weer voor een uurtje te bloeden.
Zaterdag was nog minder. Repmondrock. Ik ga er niet veel over zeggen, het stak me vrij hard tegen. Vast en zeker voor het feit dat ik er €12 voor had neergelegd! Volgend jaar zien ze er me niet meer. En te beseffen dat ik twee jaar geleden daar het fenomeen "moshpitvoet" heb opgedaan. Suckers.
Vandaag begon die van nederlands weer een boompje te zagen. Over ons leesdossier, toneelbespreking. Dat het niet voldeed aan haar behoeftes. Wel, ze moet weten dat haar behoeftes niet hetzelfde zijn als die van ons. En daar ben ik wel trots op.
Binnekort examens en ik zie het echt niet zitten. Ik denk dat ik me straks in de living ga zetten en hard ga huilen, dan zien mijn ouders nog eens dat ze een dochter hebben die aandacht nodig heeft. Meer dan haar broer. De computer zet ik binnekort dan ook af, dus ik kom niet veel meer online. Sorry.
Well... Got to go. Zeveren op noxa, ook een beetje. Het volk dat ik daar al heb leren kennen is te cool voor woorden. Zelfs de kerel vanop het forum waar ik me vroeger altijd bevond spreekt me nu af en toe aan. Te beseffen dat ik hem helemaal niet kon uitstaan.
Groeten,
Pluizige rosse.