Gebeurtenissen in Polen
Ik hou voor mezelf per mail een beetje bij wat ik alle dagen meemaak om te mailen naar bekenden.
Maar ook natuurlijk handig om hier te posten!
Dinsdag:
Nou dinsdag zijn we naar het kindertehuis gegaan en hebben we het tehuis gekeken.
Ze hebben een groot tehuis en een soort van villa. In die villa wonen 15 kinderen en wordt er
een gezinssituatie nagebootst. In het tehuis wonen 35 kinderen en is iets minder luxe.
Ze wilden ons graag eerst de ' villa ' laten zien en daarna het tehuis. De medewerkers schamen
zich ook een beetje voor het tehuis terwijl het toch echt zo slecht nog niet is. Veel gezien alleen
nog geen kinderen.
Woensdag:
Woensdag hebben we eerst kennis gemaakt met Yvette: een engels-sprekende medewerker van
het tehuis die ons kon helpen. Zij heeft veel verteld over de kinderen: het zijn eigenlijk allemaal
straatkinderen die uit huis zijn geplaatst. Ze lopen veel weg en leven en stelen dan op straat.
Ze vinden het heel moeilijk om hun vrijheid van de straat op te geven en daarom zijn ze vaak
nachten weg. Gekke is dat ze daar eigenlijk weinig tegen doen, de leiding vindt het ' normaal '.
Het zijn kinderen met een heel erg minderwaardigheidscomplex omdat ze het idee hebben
dat het aan hun ligt dat ze daar zitten. Ze waren niet lief of niet slim genoeg...
Ze gaan heel af en toe als de situatie het toelaat terug naar huis, maar eigenlijk gaat hun
zelfvertrouwen daarvan alleen maar omlaag.
Daarna hebben we kinderen uitgekozen voor het onderzoek en deze kinderen ontmoet.
Tussendoor kregen we problemen met de directrice. Zij wilde niet dat wij onderzoek doen
in het oude gebouw maar in de villa. De villa is natuurlijk een goed voorbeeld van een ideale
situatie en in het oude gebouw is ze bang dat we dingen zien die we niet mogen zien.
Maar Yvette heeft zich heel erg ingezet voor ons en gelukkig heeft ze toestemming gegeven.
Maar erg aardig is ze niet en waar ze kan zal ze ook proberen ons te saboteren..
De kinderen hebben gelukkig ook toestemming gegeven voor het onderzoek.
Toen we hier aankwamen ontmoetten we een kindje: Matteusz. Het eerste wat hij vroeg
was of wij een telefoon hadden en welk merk. Vervolgens probeerde hij zo mijn oorbellen
uit mijn oren te trekken. Dat zegt al genoeg over de kinderen hier. Veel slaapkamers zijn
ook op slot omdat ze van elkaar stelen..
Op woensdag hebben ook twee kinderen ons de buurt laten zien. (Erg lastig wel als je geen pools
kan spreken..) De kinderen hier zitten constant tegen mij te zeuren om een sigaret. Ook als
je per ongeluk je tas open hebt kijken ze er allemaal in.
Toen we de buurt gingen verkennen renden de jongens naar een boompje en haalden daar
zo sigaretten vandaan. Een van die kinderen is pas een jaar of 8..
Sommigen hier zijn ook wel lief hoor en doen goed hun best om te praten met ons.
Anderen vinden het heel leuk om ons vieze poolse woorden te laten zeggen of proberen
ons voor lul te zetten.
Maar over het algemeen zijn het hele leuke kinderen. Het is gewoon heel anders dan hier
en daar moet je even aan wennen.
Donderdag:
Gisteren zijn we begonnen met de observatie. We hadden eigenlijk al dinsdag willen beginnen
maar dat was iets te optimistisch. Eerste dag kennismaken en het gebouw bekijken, de dag erna
de kinderen ontmoeten en een plan maken en dan donderdag eindelijk de eerste dag observeren.
We zijn op een groep gaan zitten. Ze hebben in het kindertehuis die groepen met slaapkamers,
badkamers voor jongens en meisjes en een woonkamer/keuken. In die groepen wonen de jongens
en meisjes door elkaar en van verschillende leeftijden.
Het observeren zelf was wel interessant. We hadden gedacht dat de kinderen in een soort
onnatuurlijke situatie geobserveerd zouden worden omdat ze onze aandacht zouden gaan
trekken en door zouden hebben dat ze geobserveerd werden. Maar eigenlijk waren ze al
aan de situatie gewend. Ook moesten we nog kijken of we wel goed konden observeren
in het grote tehuis. Want het is daar echt een beetje een beestenboel :) De kinderen
rennen door elkaar door het hele huis en ook buiten. Daar is geen toezicht op te houden!
Maar het ging best goed, we zijn er 5 uur lang geweest om te observeren en hebben veel
gezien. Ook kinderen met hele grote gaten in hun kleren die ze nog steeds aantrekken en kinderen
die door hun ouders opgehaald werden voor een uitstapje van 10 minuten naar de supermarkt
en terugkwamen met tassen met snoep. Best zielig allemaal :S
We hebben ook wel dingen gezien waar de directrice niet zo blij mee was hoor.
Zo kwam er 's middags politie langs die een jongetje terugbracht en die zal wel iets hebben gedaan.
En dit gebeurde 's avonds weer met een andere jongen. Volgens mij gebeurd dit dus wel vaker!
Nou al met al was het best een lange dag van 2 tot kwart over 8 geobserveerd.
's Morgens zijn we even op zoek gegaan naar een winkelcentrum dat we nog niet kenden.
Het blijkt dus allemaal heel dicht bij elkaar te liggen hier. Woensdagavond waren we ook al op zoek
naa dit winkelcentrum. We zijn toen een heel stuk met de tram geweest en wij rondlopen en ons
verbazen over het stadsdeel waar we liepen en dat ze daar ook al fonteinen hadden: waren we
dus gewoon op hetzelfde plein als we altijd waren geweest haha. Best dom.
We verdwalen ook constant hier, ook al nemen we dezelfde bussen en trams op de een of andere
manier herkennen we niet waar we heen moeten en moeten we uiteindelijk hartstikke ver lopen.
We hebben donderdag trouwens ook een record verbroken met uit eten gaan:
Pizza, stokbrood en twee glazen bier van 0,3 liter: 5 euro :D belachelijk toch!
Ik probeer al dagen bier met rose erin te bestellen maar dat kennen ze hier niet echt
Gister kreeg ik zelfs bijna bier met rode wijn! Het engels hier is niet echt supergoed :)
Maar ook natuurlijk handig om hier te posten!
Dinsdag:
Nou dinsdag zijn we naar het kindertehuis gegaan en hebben we het tehuis gekeken.
Ze hebben een groot tehuis en een soort van villa. In die villa wonen 15 kinderen en wordt er
een gezinssituatie nagebootst. In het tehuis wonen 35 kinderen en is iets minder luxe.
Ze wilden ons graag eerst de ' villa ' laten zien en daarna het tehuis. De medewerkers schamen
zich ook een beetje voor het tehuis terwijl het toch echt zo slecht nog niet is. Veel gezien alleen
nog geen kinderen.
Woensdag:
Woensdag hebben we eerst kennis gemaakt met Yvette: een engels-sprekende medewerker van
het tehuis die ons kon helpen. Zij heeft veel verteld over de kinderen: het zijn eigenlijk allemaal
straatkinderen die uit huis zijn geplaatst. Ze lopen veel weg en leven en stelen dan op straat.
Ze vinden het heel moeilijk om hun vrijheid van de straat op te geven en daarom zijn ze vaak
nachten weg. Gekke is dat ze daar eigenlijk weinig tegen doen, de leiding vindt het ' normaal '.
Het zijn kinderen met een heel erg minderwaardigheidscomplex omdat ze het idee hebben
dat het aan hun ligt dat ze daar zitten. Ze waren niet lief of niet slim genoeg...
Ze gaan heel af en toe als de situatie het toelaat terug naar huis, maar eigenlijk gaat hun
zelfvertrouwen daarvan alleen maar omlaag.
Daarna hebben we kinderen uitgekozen voor het onderzoek en deze kinderen ontmoet.
Tussendoor kregen we problemen met de directrice. Zij wilde niet dat wij onderzoek doen
in het oude gebouw maar in de villa. De villa is natuurlijk een goed voorbeeld van een ideale
situatie en in het oude gebouw is ze bang dat we dingen zien die we niet mogen zien.
Maar Yvette heeft zich heel erg ingezet voor ons en gelukkig heeft ze toestemming gegeven.
Maar erg aardig is ze niet en waar ze kan zal ze ook proberen ons te saboteren..
De kinderen hebben gelukkig ook toestemming gegeven voor het onderzoek.
Toen we hier aankwamen ontmoetten we een kindje: Matteusz. Het eerste wat hij vroeg
was of wij een telefoon hadden en welk merk. Vervolgens probeerde hij zo mijn oorbellen
uit mijn oren te trekken. Dat zegt al genoeg over de kinderen hier. Veel slaapkamers zijn
ook op slot omdat ze van elkaar stelen..
Op woensdag hebben ook twee kinderen ons de buurt laten zien. (Erg lastig wel als je geen pools
kan spreken..) De kinderen hier zitten constant tegen mij te zeuren om een sigaret. Ook als
je per ongeluk je tas open hebt kijken ze er allemaal in.
Toen we de buurt gingen verkennen renden de jongens naar een boompje en haalden daar
zo sigaretten vandaan. Een van die kinderen is pas een jaar of 8..
Sommigen hier zijn ook wel lief hoor en doen goed hun best om te praten met ons.
Anderen vinden het heel leuk om ons vieze poolse woorden te laten zeggen of proberen
ons voor lul te zetten.
Maar over het algemeen zijn het hele leuke kinderen. Het is gewoon heel anders dan hier
en daar moet je even aan wennen.
Donderdag:
Gisteren zijn we begonnen met de observatie. We hadden eigenlijk al dinsdag willen beginnen
maar dat was iets te optimistisch. Eerste dag kennismaken en het gebouw bekijken, de dag erna
de kinderen ontmoeten en een plan maken en dan donderdag eindelijk de eerste dag observeren.
We zijn op een groep gaan zitten. Ze hebben in het kindertehuis die groepen met slaapkamers,
badkamers voor jongens en meisjes en een woonkamer/keuken. In die groepen wonen de jongens
en meisjes door elkaar en van verschillende leeftijden.
Het observeren zelf was wel interessant. We hadden gedacht dat de kinderen in een soort
onnatuurlijke situatie geobserveerd zouden worden omdat ze onze aandacht zouden gaan
trekken en door zouden hebben dat ze geobserveerd werden. Maar eigenlijk waren ze al
aan de situatie gewend. Ook moesten we nog kijken of we wel goed konden observeren
in het grote tehuis. Want het is daar echt een beetje een beestenboel :) De kinderen
rennen door elkaar door het hele huis en ook buiten. Daar is geen toezicht op te houden!
Maar het ging best goed, we zijn er 5 uur lang geweest om te observeren en hebben veel
gezien. Ook kinderen met hele grote gaten in hun kleren die ze nog steeds aantrekken en kinderen
die door hun ouders opgehaald werden voor een uitstapje van 10 minuten naar de supermarkt
en terugkwamen met tassen met snoep. Best zielig allemaal :S
We hebben ook wel dingen gezien waar de directrice niet zo blij mee was hoor.
Zo kwam er 's middags politie langs die een jongetje terugbracht en die zal wel iets hebben gedaan.
En dit gebeurde 's avonds weer met een andere jongen. Volgens mij gebeurd dit dus wel vaker!
Nou al met al was het best een lange dag van 2 tot kwart over 8 geobserveerd.
's Morgens zijn we even op zoek gegaan naar een winkelcentrum dat we nog niet kenden.
Het blijkt dus allemaal heel dicht bij elkaar te liggen hier. Woensdagavond waren we ook al op zoek
naa dit winkelcentrum. We zijn toen een heel stuk met de tram geweest en wij rondlopen en ons
verbazen over het stadsdeel waar we liepen en dat ze daar ook al fonteinen hadden: waren we
dus gewoon op hetzelfde plein als we altijd waren geweest haha. Best dom.
We verdwalen ook constant hier, ook al nemen we dezelfde bussen en trams op de een of andere
manier herkennen we niet waar we heen moeten en moeten we uiteindelijk hartstikke ver lopen.
We hebben donderdag trouwens ook een record verbroken met uit eten gaan:
Pizza, stokbrood en twee glazen bier van 0,3 liter: 5 euro :D belachelijk toch!
Ik probeer al dagen bier met rose erin te bestellen maar dat kennen ze hier niet echt
Gister kreeg ik zelfs bijna bier met rode wijn! Het engels hier is niet echt supergoed :)