Васіль Быкаў пра Дзень Волі
25 сакавіка 2001
Сьвяточны зварот Васіля Быкава да суайчыньнікаў.
У вялікім гістарычным часе воляй скрушнага лёсу сталася так, што беларусы больш страцілі, чым набылі.Нават і ў сучасным постіндустрыяльным сьвеце, у якіммногія постіндустрыяльныя нацыі адно расквітнелі,набылі незалежнасьць, дамагліся дэмакратычнага ладуі эканамічных дабротаў, мы ж і ў пачатку трэцяга тысячагодзьдзя ад Нараджэньня Хрыстовага ня можам нават ажыцьцявіць сваёй паўнавартаснай самаідэнтыфікацыі.
Знакаміты Акт 25 Сакавіка 1918 году - самая значная падзея ў нашай гісторыі, у якой засяродзілася ці ня ўся сутнасьць нашай нацыянальнай ідэі. З вышыні мінулага добра ўжо відаць, што нават малаважнае тое, ці дасягнутая заяўленая мэта. Для нас ня меней важна, што
яна была заяўленая - рашуча, па-дзяржаўнаму, на ўсю Беларусь і на ўвесь сьвет. Тыя, што вартыя яе былі пачуць, пачулі, для іншых жа яна засталася без карысьці.
З тае пары стала зразумела, што менавіта гэтая мэта ёсьць ключом да нацыянальнага шчасьця і дабрабыту, што асабліва важнае ў наш лібэральны век. Колькі будзе жыць нацыя, столькі будзе памятаць герояў 25 Сакавіка, яго шараговых творцаў - і незалежна ад таго, ці хутка мы даможамся тагачасных мэтаў. А калі і не даможамся нават, дык мець тое на мэце тым болей важна заўсёды. Таму: жыве Беларусь! - гукаю я сёньня разам з тымі, хто пад бел-чырвона-белым сьцягам абараняе на беларускай зямлі галоўнае - права свабоды і незалежнасьці. Вам, дарагія мае землякі, гонар і слава!
Сьвяточны зварот Васіля Быкава да суайчыньнікаў.
У вялікім гістарычным часе воляй скрушнага лёсу сталася так, што беларусы больш страцілі, чым набылі.Нават і ў сучасным постіндустрыяльным сьвеце, у якіммногія постіндустрыяльныя нацыі адно расквітнелі,набылі незалежнасьць, дамагліся дэмакратычнага ладуі эканамічных дабротаў, мы ж і ў пачатку трэцяга тысячагодзьдзя ад Нараджэньня Хрыстовага ня можам нават ажыцьцявіць сваёй паўнавартаснай самаідэнтыфікацыі.
Знакаміты Акт 25 Сакавіка 1918 году - самая значная падзея ў нашай гісторыі, у якой засяродзілася ці ня ўся сутнасьць нашай нацыянальнай ідэі. З вышыні мінулага добра ўжо відаць, што нават малаважнае тое, ці дасягнутая заяўленая мэта. Для нас ня меней важна, што
яна была заяўленая - рашуча, па-дзяржаўнаму, на ўсю Беларусь і на ўвесь сьвет. Тыя, што вартыя яе былі пачуць, пачулі, для іншых жа яна засталася без карысьці.
З тае пары стала зразумела, што менавіта гэтая мэта ёсьць ключом да нацыянальнага шчасьця і дабрабыту, што асабліва важнае ў наш лібэральны век. Колькі будзе жыць нацыя, столькі будзе памятаць герояў 25 Сакавіка, яго шараговых творцаў - і незалежна ад таго, ці хутка мы даможамся тагачасных мэтаў. А калі і не даможамся нават, дык мець тое на мэце тым болей важна заўсёды. Таму: жыве Беларусь! - гукаю я сёньня разам з тымі, хто пад бел-чырвона-белым сьцягам абараняе на беларускай зямлі галоўнае - права свабоды і незалежнасьці. Вам, дарагія мае землякі, гонар і слава!